Volcandra – The Way Of The Ancients

Geschreven door op 03-04-2024 om 21:24.

Geen kerkers en draken, maar zwaarden en tovenarij op het tweede album van Volcandra genaamd The Way Of The Ancients. Inspiratie wordt hierbij zogezegd geput uit allerhande fictie uit het verleden en met name de videogame Diablo. Voor de fanaten mogelijk een interessant gegeven, maar voor de muzikale liefhebber gaat het toch meer om de sonische invulling. Volgens de overlevering vinden we de basis in melodische black metal, aangevuld met melodeath en thrash. Hoewel de genres kloppen, is de volgordelijkheid niet geheel juist. Ik hoor u denken: maar meneer de recensent, dat maakt toch niet uit? Mogelijk niet, maar de basis voor dit The Way Of The Ancients is toch zeker in gelijke delen te vinden in zowel de melodische black- als melodische death metal. In wisselende mate treedt één van beide genres op de voorgrond, om verder bijgestaan te worden door de bijtende thrashinvloeden. Het geheel wordt onder de hoede van Prosthetic Records uitgebracht, terwijl Mike Row (bekend van zijn werk voor onder andere Cattle Decapitation) dan weer de productie op zich nam. Dat alles is op zijn minst afdoende om dit nieuwe schijfje een draai te geven.

Al de eerder genoemde elementen worden tot een perfect geheel gesmeed op opener Birth Of The Nephalem. Na een lange introductie, bloeit het nummer langzaam open. De beukende riffs, met onverwachte koekiemonstervocalen, zorgen voor een verrassend effect. De opvolgende blackened passage is treffend en smaakt volmondig naar meer. Op Fouled Sanctity worden de thrashinvloeden rijkelijk toegevoegd aan het sonische pallet. Juist die wisselwerking tussen treffende tremolo’s en bijtende agressiviteit werkt erg lekker. De raspende screams van vocalist Dave Palenske sluiten daar goed bij aan, nog meer als deze worden afgewisseld met het lagere gromwerk. Ook op Maiden Of Anguish wordt juist nadrukkelijk de synergie gezocht tussen de zwarte metalen en thrash metal. Dit weet Volcandra goed af te wisselen met lekker technisch gitaarspel, waarmee een vergelijking met bands als Deströyer 666, Burn Down Eden en ook het modernere Carnosus al snel gemaakt is. Op andere nummers treedt juist de melodische death metal meer op de voorgrond, zoals in het stuwende Seven Tombs, dat met meejoelende bandleden in het refrein een hoogtepunt vormt op het album. Op het afsluitende trio wordt naast de razende passages ook vaker de rust opgezocht, zeker op het afsluitende The Way Of The Ancients.

Hoewel Volcandra probeert om de dynamiek op te zoeken met tempowisselingen en verschuivingen tussen black en death, vliegt het album er toch vrij rap doorheen. Hierbij luistert het geheel aangenaam weg, maar zijn er toch iets te weinig herkenningspunten die blijven plakken. Een vette riff hier, een prima solo daar of de onheilspellende toetsen om een nummer te introduceren. Ondanks prima muzikantschap, want dat staat zeker niet ter discussie, voelt dit The Way Of The Ancients wat veilig en vlak over de gehele linie. Desalniettemin een lekker album om eens een krappe driekwartier op stuk te bijten.

Score:

75/100

Label:

Prosthetic Records, 2024

Tracklisting:

  1. Birth Of The Nephalem
  2. Fouled Sanctity
  3. Nemesis Confession
  4. Maiden Of Anguish
  5. Seven Tombs
  6. The Blackened Temple
  7. Not Even Death
  8. The Way Of The Ancients

Line-up:

  • Dave Palenske – Zang
  • River Jordon – Gitaar
  • Jamie DeMar – Gitaar
  • Andrew Casciato – Basgitaar
  • Mike Hargrave – Drums

Links: