Voivod – Synchro Anarchy

Geschreven door op 10-02-2022 om 18:55.

Sidder en beef Lage Landen, want Voivod is terug van weggeweest met een gloednieuwe plaat. Synchro Anarchy heet het vijftiende kindje van de Franstalig Canadese band en deze jongen mocht hem reeds in avant-première door zijn boxen jagen. Van Paranormalium tot Memory Failure, deze plaat glijdt zo natuurlijk en zonder moeite vooruit als een ingezeepte zeehond. Speciaal om naar te kijken of luisteren en dus het blijft je sowieso bij. Van thrash metal is natuurlijk al lang geen sprake meer, maar de progressieve kant die Voivod is opgegaan wordt des te meer verkend, uitgerokken en tentoongespreid.

Als er één ding in het oor springt op dit album, zijn het wel tempowisselingen. De plaat loopt er namelijk van over. Klassieke Voivod mag je ondertussen wel zeggen. Alle kenmerken die Voivod Voivod maken worden op dit album precies nog meer uitvergroot. Dit houdt een risico in. De band kon verworden zijn tot een parodie van zichzelf, maar gelukkig draait het helemaal anders uit. Ik vind deze Synchro Anarchy doodserieus één van de beste platen die de band reeds maakte, al is dit redelijk subjectief natuurlijk. Ik houd namelijk van de overdreven prog-elementen die Voivod in zijn muziek draait.

Neem nu Sleeves Off, de vijfde track op de plaat. De ritmische drum van oudgediende Away, de schreeuwerige, bijna zeurende teksten van Snake en daartussen Chewy’s verrassende, soms snijdende gitaariffs – ik begin Piggy te vergeten, echt waar! – gekoppeld aan Rocky’s aanwezige en eigenzinnige baslijnen. Wat een geweldig nummer is me dit zeg! Ieder bandlid brengt op zijn eigen manier iets bij aan de muziek, wat het geheel zo typerend Voivod maakt. Er zijn weinig bands waarbij de vier bandleden precies elk een eigen nummer brengen, maar het geheel toch fantastisch op elkaar ingespeeld klinkt. Georkestreerde chaos is misschien wat te zwaar uitgedrukt, maar het is wel het soort muziek waar je na vijftien luisterbeurten nog steeds nieuwe zaken in ontdekt. Synchro Anarchy is echt wel de perfect gekozen titel voor deze plaat. Anarchistisch en synchroon tegelijkertijd. ‘Faut le faire’, zoals ze zeggen in Quebec. 

Mijn favoriet op deze schijf luistert naar de Netflixserie-achtige titel Holographic Thinking en boort zich van bij de eerste tonen eigenhandig een plaats tussen mijn favoriete nummers van dit jonge 2022. Ritmisch en toch vals aritmisch tegelijkertijd, gekruid met een leuke gitaarriff, hypnotiserende baslijn en een verrassend zweverige zang. Enkel van de fade-out op het einde ben ik niet zo’n fan. In de jaren ‘90 was dit misschien hip, maar dat waren Bill Cosby en tamagotchi’s ook. Daar moet je tegenwoordig ook niet meer mee afkomen.

Het mag duidelijk zijn: Canada’s eigen immuunreactie op Bryan Adams en Justin Bieber levert met deze Synchro Anarchy één van de eerste prog-parels van het nieuwe jaar af. Ik heb genoten van dit album en houd deze alvast in het achterhoofd voor de eindejaarslijstjes. Veertig jaar zijn de heren ondertussen reeds muziek aan het maken en als dit de weg is die de bandleden zullen blijven bewandelen, staan ons nog mooie dingen te wachten.

Score:

87/100

Label:

Century Media Records, 2022

Tracklisting:

1. Paranormalium
2. Synchro Anarchy
3. Planet Eaters
4. Mind Clock
5. Sleeves Off
6. Holographic Thinking
7. The World Today
8. Quest for Nothing
9. Memory Failure

Line-up:

  • Denis “Snake” Belanger – Zang
  • Daniel “Chewy” Mongrain – Gitaar
  • Dominic “Rocky” Laroche – Basgitaar
  • Michel “Away” Langevin – Drums

Links: