Tijd is er niet meer, toch zijn er nog drie die de barrière 2020 – 2021 mogen nemen in reviewvorm. De bouwstenen van dit Franse Void Paradigm deden mij het album meenemen over de tijdsgrens. Collega Yves haalde het al aan tijdens de review van de tweede van in totaal drie uitgebrachte platen (inclusief deze nieuwe), die de naam Earth’s Disease droeg, de hypnotiserende Dodecahedron-black is: out-of-the-box, psychedelisch, occulte gitaarlijnen, rauw, geen alledaags potje 90’s black. Het is meer van dat.
Twee erg lange nummers krijg je van deze Franse weirdo band, die tegenwoordig op Avantgarde Music verblijft, aangezien Apathia Records heengegaan is (jammere zaak voor de Franse scene). De twee nummers bevatten postblack, jazzy avant-garde metal, funky Mr. Patton-fratsen en een pak ongrijpbare technische en – inderdaad – occulte kriebels. Bijzonder dramatisch en vrij theatraal, uitbundig snerpend en piepend, maar ook ingetogen unplugged, altijd psychedelisch, nooit rustig. Een constante chaotische spanning, bijzonder technisch (de drummer speelt ook bij Pin-Up Went Down, om maar even een indicatie van complexiteit mee te geven), experimenteel en alsnog verhalend zonder dat het de rode draad verliest. Veelzijdigheid zit in het DNA van deze band, die er bij monde van gitarist Payan (Ataraxie, Sordide) prat op gaat gebruik te maken van een twaalfschalige compositietechniek op twaalf schaal, een methode van componeren met twaalf tonen die alleen met elkaar in verband staan, ontwikkeld in het begin van de twintigste eeuw. Mij zei het niets, maar ik geloof ze graag. Het heeft in ieder geval veel weg – en dat wordt her en der bevestigd – van een Ved Buens Ende of Ephel Duath, ook Furze en een aantal Code666-bands schieten zo in mijn gedachten bij het horen van Ultime Pulsation | Demain Brûle. Je moet er wel rekening mee houden dat de demonische vocalen van Jonathan Théry (ex-Bethlehem) een duidelijk creepy/bezeten atmosfeer meegeven aan de psycho avant-garde black die hier gebracht wordt, rauw grommend en krijsend, venijnig en relatief agressief. Het is dus geen “doorsnee” salon avant-garde luisterplaatje waarbij je met een kritische blik naartoe zit te luisteren, eerder met opengesperde ogen en gekromde wenkbrauwen.
Erg speciaal, ongebruikelijk, moeilijk thuis te brengen. Voor de meerwaardezoeker die het graag ruw en rauw houdt, beter kan ik het niet benoemen. In ieder geval belangrijk genoeg om nog mee te nemen in 2021. Proberen op eigen risico.
Score:
78/100
Label:
Avantgarde Music, 2021
Tracklisting:
1. Ultime Pulsation
2. Demain Brûle
Line-up:
Alexis Damien – Drums
Julien Payan – Gitaar, bas
Jonathan Théry – Keel
Links: