Dat ook Italianen furieus kunnen worden, is voor niemand een verrassing. Italianen zijn tenslotte ook gewoon mensen. Als we ons even inlaten met schaamteloze stereotyperingen, dan zien we de wilde handgebaren waar deze woede mee gepaard gaat al bijna voor ons. De ideale begeleidingsmuziek voor dit relaas vinden wij in het nieuwe album van Violentor. Een band uit het land van scheve torens en strakke riffs.
Manifesto Di Odio is het eerste Violentor-album dat bijna volledig in het Italiaans wordt gezongen. Een taal die zich goed leent voor afgunstig en agressief geschreeuw. Zanger Ale leeft zichzelf dan ook helemaal uit. Naast deze gore kreten krijgen we ook lompe, haast D-beat achtige drums voor onze kiezen die zijn omlijst door stevig riffwerk van het kaliber van een band als Sarcófago of het Nederlandse Destructo. De rammeligheid van de cymbalen geven het geheel een lekker los en vunzig tintje. Het album opent met een fragment uit het klassieke stuk Dies Irae, wat dag van toorn betekent. Het is ook precies die toorn die uit de speakers knalt. Een ding is zeker: deze heren zijn pisnijdig. De drums blijven pompen en Ale blijft kwijken alsof hij zijn teen heeft gestoten. Het toppunt hiervan vinden we in het slotstuk van Vendetta Privata, wat een geweldige overkill aan thrashy speedherrie is.
Helaas haalt Violentor de vaart en de sfeer er volledig uit in het nummer Ballad of the Free Spirits, wat een ongelofelijk langzaam en vals gezongen baggernummer is. Pure oorfoltering. Ik vraag me echt af waarom de heren er voor hebben gekozen om dit afgrijselijke liedje in het album op te nemen. Werkelijk verschrikkelijk. Gelukkig wordt de opgefokte bloedrode draad bij Senza Limite weer opgepakt. Het klinkt alsof de muziek opstijgt uit een diepe kerker, en tegelijkertijd de eeuwenoude dampen van lijken, bier en amfetamine meeneemt. Als je je metal graag snel en smerig consumeert, dan is Manifesto Di Odio een feestmaal. Houd je eerder van muzikale tierelantijntjes en experimentele liflafjes, dan ben je bij Violentor aan het verkeerde adres.
Op dat ene afgrijselijke nummer na, trakteert Violentor ons hier op een tof album. Het is ruig, rammelig, smerig en to the point. De perfecte muziek voor middernachtelijke zuip- en slachtpartijen. Een beetje Italiaanse woede kan een mens veel goed doen.
Score:
75/100
Label:
Time To Kill Records, 2022
Tracklisting:
- Manifesto Di Odio
- La Paura Uccide
- Facciamo La Guerra
- Vendetta Privata
- Ballad Of The Free Spirits
- Senza Limite
- Siete Tutti Morti
- Tieni d’occhio la tua strada
- In Fondo al Male
Line-up:
- Ale – Vocalen, gitaar
- Gigi – Basgitaar
- Micha – Drum
Links: