Vintersorg – Visions from the Spiral Generator
Heer Vintersorg heeft ons wederom vereerd met een nieuwe plaat, getiteld
“Visions from the Spiral Generator”. Nou, eerlijk gezegd is deze nieuwe
Vintersorg niet meteen wat ik ervan verwacht had. Niet dat het allemaal slecht
is, neen, allerminst, maar het is bepaald geen typische Vintersorg-plaat
geworden. Wie dus had gehoopt op een plaat vol met door folk doorspekte black
zal waarschijnlijk enigszins teleurgesteld zijn.
Nu, er is heus wel nog folk en black te horen op deze plaat, alleen is het
deze keer op een totaal andere manier gebracht. Misschien komt het door het
feit dat Spiral Architect (en ook Borknagar)-drummer Asgeir Mickelson achter
de drumkit zit of misschien wel door de komst van de meester-bassist Steve
DiGorgio (Death, Sadus, Iced Earth), maar deze plaat klinkt in mijn oren
erg progressief. Immers, Spiral Architect is een supertechnische Dream
Theater-variant en we weten allemaal dat Dhr. DiGorgio een virtuoos is op
zijn viersnaar.
Vintersorg goes symphonic/prog dus? Ja, in feite wel.
De prog-elementen zitten ‘em trouwens niet alleen in de meer symfonische
aanpak. De gitaren zijn dit keer op een andere manier uitgewerkt dan vroeger.
Zelfs de akoestische partijen klinken tegenwoordig wezenlijk anders. Het
enige dat van deze plaat een Vintersorg-plaat maakt is de uiterst herkenbare
stem van de man: soms krijsend, maar vooral op zijn best als hij zich overgeeft
aan trotse vikingzang. Hij drukt (net als bij Borknagar trouwens) een belangrijke
stempel op het algehele geluid van de Cd.
Op sommige momenten doet de band me denken aan de laatste Borknagar-plaat,
maar dat is natuurlijk niet verwonderlijk als je weet dat Vintersorg ook
daar de zang verzorgt.
Een blik op de songtitels en de respectievelijke teksten leert ons dat er
ook de nodige veranderingen hebben plaatsgevonden qua lyriek. Het klinkt
allemaal wat grootser, bombastischer, pretentieuser? Hoe dan ook, waar het
vroeger al natuur was die de klok sloeg zoekt Vintersorg deze keer zijn heil
in allerlei kosmische verschijnselen en astrale queesten. Een onderwerp dat
hem nog zo slecht niet afgaat. Ik betrap mezelf er dan ook op af en toe uit
volle borst mee te zingen:”A Star Guarded Coroooooooonation!” Het is altijd
lachen met die Count, niet? :rolleyes:
Maar serieus, de intelligente teksten (voor wat betreft de Engelstalige dan)
bewijzen dat Vintersorg niet zomaar wat coole zinnetjes aan mekaar plakt,
maar werkelijk doordacht opgaat in zijn spirituele zoektocht naar wijsheid
en kennis. Petje af wat dat betreft.
“A Star Guarded Coronation” is dan ook mijn persoonlijke aanrader, maar ook
“Trance Locator” met zijn vette blast is een niet te versmaden (doch korte)
track. Fans van Steve DiGorgio komen trouwens in zowat alle nummers wel aan
hun trekken, daar zijn sublieme baslijntjes hier en daar extra naar voor
zijn gemixt.
Over het algehele geluid valt trouwens niet te klagen. Het klinkt als een
klok!
Een concluderend schrijven bij deze review voegen is in feite een haast
onmogelijke taak. Fans van het oudere werk zullen misschien teleurgesteld
zijn omdat er te weinig folk op deze plaat staat. Anderen zullen deze plaat
hoogstwaarschijnlijk de hemel in prijzen. Persoonlijk vind ik de meer op
prog-rock gerichte sound van de band een vrij geslaagd experiment. Vraag
is natuurlijk of de fans wel openstaan voor dergelijke experimenten. Ik kan
dan ook niet anders dan een geduldige luisterbeurt adviseren, want dit is
een groei-plaat.
Tracklisting:
1. Quotation
2. Vem seyr symmetrin?
3. A metaphysical dram
4. Universums dunkla alrabet
5. E.S.P. mirage
6. Spegelspären
7. The explorer
8. A star-quarded coronation
9. Trance locator