Varnheim – Void

Ik heb nog nooit het stadje Plock in Polen bezocht. Misschien is er wel een aantal onder jullie die me hier meer over kan vertellen. Merk ik even fijntjes op dat dit schrijfsel geen aardrijkskundeles omhelst natuurlijk. Varnheim, want zo heet de band waarover we spreken, komt met album nummer drie na Varnheim (2019) en Aura (2022). Voor een band die in 2012 zou opgericht zijn is dit nogal dunnetjes te noemen, maar kom. Dit Void dat uitkomt via het eveneens Poolse Godz Ov War Productions omvat vier langere nummers.

Drie van de vier bandleden hebben een verleden in Baalberith, een death/blackmetalmachine die voor het laatst in 2015 van zich liet horen. Je kan inderdaad al raden via welk label hun laatste uitkwam. Ik vermoed dat het tekstuele kader de grote leegte als inspiratiebron heeft. Waar die grote leegte dan mag gesitueerd zijn is me niet helemaal helder. Is dat in een sterrenstelsel hier heel erg ver vandaan of gaat het om die onmetelijke diepte en leegte die je soms wel eens voelt in jezelf. Misschien, als ik ooit de kans krijg het na te vragen, laat ik jullie nog wel iets weten. Vooralsnog ga ik ervan uit dat het over het laatste gaat.

De slimme lezers hebben al door dat dit plaatje al een poos uit is, sinds april namelijk. Dat neemt echter niet weg dat een kritisch schrijfsel niet mag volgen natuurlijk. Door middel van klanken die lijken weggeplukt te zijn uit een enorme grote lege industriële hal en die te vergelijken zijn met een ijskoude wind die over de stof, het ijzer en het roest blaast zo start Vengeance. Het boezemt per direct angst in en omhelst je met een uitgesproken kouwelijkheid. Het duurt zo even vooraleer sturend en directief gitaarspel wordt opgepikt door denderend drumwerk en zo de bruutheid van deze band etaleert. Daarvoor moet je helemaal niet wachten op de keelgorgels van A. In typische Poolse traditie wordt er messcherp gemusiceerd en vertellen de gitaarriffs over dieptes, leegtes en nog zo veel meer.

Even krachtig als melodieus opent Onwards en roept ons als luisteraars op om op het ritme van de blastbeat vooruit de grote leegte in te marcheren. De frasering van de vocalen doet me wat denken aan de typische grote Poolse blackmetalbands. Het muzikale geheel leunt op zich zo ook aan tegen een band als Groza bijvoorbeeld. Deze vrienden zijn dan wel weer brutaler en stukken strakker dan hun genregenoten Uada. Nochtans vergeten ze de meer contemplatieve stukken compleet met gevoelig soleerwerk niet te integreren. Luister ook naar die momenten dat de bas even zijn eigen zinnetje doorduwt. We gaan nog Inwards en Downwards maar telkens horen we toch een band die goed weet zijn eigen smoelwerk te tonen. In het eerste hoor ik dan nog een zweverige trompetsolo. En! De Poolse taal druppelt heerlijk vochtig en tochtig tussen de spleten van de muziek door.

Ik zou kunnen concluderen dat dit Poolse Varnheim met Void een leeg album gemaakt heeft. Dat zou de bandleden van alle eer ontdoen. Het album klinkt bijzonder beladen, vol en krachtig. Het stuurt je naar dieptes die je als mens hopelijk maar zelden tegenkomt. Of de rivier de Vistula, die door Plock stroomt, zo diep is zou ik niet kunnen zeggen.

Score:

85/100

Label:

Godz Ov War Productions, 2025

Tracklisting:

  1. Vengeance
  2. Onwards
  3. Inwards
  4. Downwards

Line-up:

  • K. – Bas
  • P. – Drum
  • V. – Gitaar
  • A. – Zang, gitaar

Links: