Urali – Urali
Eigen beheer, 2014
Hier moest ik toch even een stap achteruit doen. Urali, ik weet niet uit welk land ze afkomstig zijn, speelt muziek die ik niet eerder gehoord heb. Het zal nog lang duren eer ik het zal kunnen plaatsen. Voorlopig komt het naast Jesu te staan.
Het begint met een zeer mooi zingende frontman, die bij mij eenzelfde snaar raakt als veel IJslandse zangers. Atmosferisch en met een ongrijpbare schoonheid. Tijdens het openingsnummer zit ik me luidop af te vragen waarom dit bij ons gereviewd zou moeten worden. Ik weet het niet. Vanaf het tweede nummer wordt het duidelijk. Het instrumentale gedeelte wordt ingevuld door een groezelig gonzende gitaar, lawaaierig en hard brommend. Een zeer vreemde combinatie! Het contrast is zeer groot. Droomdoom en ruwe shoegaze met een stem die zo de top van de alternatieve hitlijsten zou kunnen beklimmen. Drums zijn er trouwens niet, enkel zang en gitaar. Meer hoeft ook echt niet.
Als je even tijd hebt, luister dan naar het nummer dat hierboven werd klaargezet. Het is het meest conventionele dat ik kon vinden op Urali. Deze plaat blijft me fascineren in zijn eenvoud en zijn gepolariseerde sound. Ik hou er van. Misschien jij ook.
Tracklisting:
- The Flux
- The War
- The Farewell
- The City
- The Place
- The Lover (Mistress)
- The End Of All The Things We Knew (And Their Reaffirmation Through Their Denial)
- The Town
Links: