De volgende hoogvlieger die in 2016 het daglicht zag, is de nieuwe Ulcerate. De Nieuw-Zeelandse deathmetalband laat de concurrentie met zijn vijfde album weer mijlenver achter zich en verzekert zich (voor zover dat nog niet het geval was) van een plaats in de annalen der death metal. Technische death metal zoals Ulcerate die maakt, is uitzonderlijk. En de band doet het steeds beter, met dezelfde stabiele line-up.
Wat is er dan zo speciaal aan? Wel, er zijn verschillende elementen die dit Ulcerate zo groots maken. Ten eerste de songwriting. Nog meer dan tevoren weet Ulcerate in relatief lange nummers een vloeiende processie van techniek en spanning te koppelen aan de bijbehorende sound. Verschillende snelheden en acceleraties (veel doom die richting occulte death en zelfs als orthodoxe black aandoende passages glooien) worden probleemloos aan elkaar gedrumd door een enorm kundige slagwerker, en op zich is deze schijf alleen al voor dat aspect een must. Ten tweede is er de sound, zoals gezegd een zwaar beladen en veelvuldig gelaagde taart die vaak een inwaartse, spiraalvormige repetitiviteit laat horen. Ten derde ook de verachting van de menselijke natuur, zijn nood aan zingeving die hem achterlijk gedrag doet vertonen bijvoorbeeld, of een totaal gebrek aan respect voor zijn omgeving, de wereld waarin we leven.
Voor mij persoonlijk springt deze Ulcerate er vooral uit door zijn geluid en vorm, en is het de perfecte mengeling tussen Immolation, Australische occulte (doom/)death (zonder toetsen) en de nieuwe Deathspell Omega. Maar het is vooral Ulcerate. Luisteren.
Label:
Relapse Records, 2016
Tracklisting:
- Abrogation
- Yield to Naught
- There Are No Saviours
- Shrines of Paralysis
- Bow to Spite
- Chasm of Fire
- Extinguished Light
- End the Hope
Line-up:
- Jamie Saint Merat – Drums, Percussie
- Michael Hoggard – Gitaar
- Paul Kelland – Bas, Keel
Links:
Score: 85/100