Tyhjyys – Tyhjyys
Grievantee Productions, 2010
Tyhjyys zegt u misschien iets. Het is Fins voor leegte (bedankt aan de Finlandkenners op het forum) en ook Ajattara bracht ooit een cd onder deze naam uit. Deze band zonder bandleden (?) doet zaken in black metal-sferen. Anonimiteit troef bij dit gezelschap, dat zijn debuut uitbrengt.
Het subgenre van dit Tyhjyys is het depressieve, suïcidale genre. Je wordt zowat meteen overspoeld door klagende en zagende vocalen die het gevolg lijken van chronische migraine. Het effect is dan ook hetzelfde. Handig voor iemand als mezelf die soms zijn peuter mist door co-ouderschap en de huilbuien graag opzet om het gemis te verzachten. Voor 75% van de metalliefhebbers is dit echter een pijnlijke ervaring die geen tweede beurt behoeft. Deze meneer heeft het inderdaad erg diep zitten.
Muzikaal ligt het volledig in de lijn van bands als Lifelover en Silencer, met in de snellere stukken een duidelijke oude (Eld) Enslaved-sound. Dat maakt echter geen ene fuck uit aangezien de oraal verkrachte vocalen het geheel beheersen. Droefnis en treurnis in combinatie met wanhoop en haat. Niet origineel, niet aangenaam, maar wie ze zoekt zal ze vinden.
Tracklisting:
- 0
- 1
- 2
- 3
- 4
- 5
- 6
- 7
Links: