Trail Of Lies – Only The Strong

Het blijft altijd spannend rondom een band die een lange pauze neemt. En de pauze die Trail Of Lies heeft genomen duurde maar liefst vijf jaar. Misschien ook niet gek want sinds de vlam van de Syracuse hardcoreband in 2011 is gaan branden, is deze uiteindelijk ontvlamd tot een serieuze bosbrand. Met een gestaag opgebouwd repertoire is namelijk oprecht veel gespeeld en getourd. Na het in 2018 goed ontvangen W.A.R., bleek de single Fearless voorlopig het laatste te zijn wat de wereld te horen kregen van het straightedge collectief. Het is nooit echt duidelijk geworden wat de onderliggende keuze van de sabbatical is geweest. Ik ben, vanwege het uitblijven van officieel nieuws, altijd blijven hopen op een nieuwe start voor Trail Of Lies. Die hoop is veranderd in zekerheid want dertien jaar na oprichting komt het eerste album met de naam Only The Strong uit op het Amerikaanse Triple B Records.

Op 315 laat Trail Of Lies al direct doorschemeren dat er iets bijzonders is neergezet. Het maakt je namelijk een beetje zenuwachtig en je voelt dat er iets staat te gebeuren. Daar hoef je niet heel lang op te wachten want één seconde nadat het intro is afgelopen worden op Stand Hard werkelijk waar alle hardcoreregisters opengetrokken. Dit is bikkelhard en ik moet de neiging onderdrukken om met willekeurige spullen te gaan gooien. Het is het jarenlange wachten dubbel en dwars waard. Dit sterke begin is nog niet alles wat de Amerikanen in petto hebben want de enorme zware riffs en de grommende (gang)vocalen op titelsong Only The Strong laten mij in positieve zin glimlachen van absurditeit.
Unbroken en Stand For Change barsten van de energie en zanger Tom spuugt zijn altijd motiverende teksten met overtuiging de wereld in. My Way is een muzikaal hoogtepuntje dankzij de pakkende gastbijdrages van Scott Vogel van Terror en Danny Diablo van Skarhead. Het refrein is ontzettend catchy en blijft gemakkelijk de rest van de dag in je hoofd zitten. Het doet mij allemaal een beetje denken aan de Amerikaanse band Icepick. Strength Through Discipline is een heropname van het is 2016 uitgebrachte nummer. De gelijknamige EP is nooit fysiek uitgebracht maar dat titelnummer krijgt een terechte plek op Only The Strong. De heropname klinkt gemener dan het origineel en hierdoor merk je nogmaals dat de band echt kwalitatieve stappen heeft gezet.

Met Only The Strong gaat Trail Of Lies perfect verder waar het is gebleven. Mijn verwachting is dan ook wel dat dit album er direct voor zorgt dat de band opnieuw op alle hardcoreradars verschijnt. De tien nummers zijn zwaar, lomp en makkelijk mee te zingen zoals we gewend zijn. Toch hoor je duidelijk een ontwikkeling in volwassenheid terug in het geheel. In de promo heeft zanger Tom geschreven dat echte kracht een mentaliteit is die iemand in staat stelt zich voortdurend aan te passen en te evolueren naar nieuwere en betere versies van jezelf. Het doormaken van persoonlijke (en muzikale) ontwikkeling is alle bandleden de afgelopen vijf jaar goed gelukt want Only The Strong is hier het perfecte voorbeeld van. Voor fans van King Nine en het oude werk van Hatebreed en Terror.

Score:

88/100

Label:

Triple B Records, 2024

Tracklisting:

  1. 315
  2. Stand Hard
  3. Only The Strong
  4. Trail Of Lies
  5. Unbroken
  6. Stand For Change
  7. My Way
  8. No Remorse
  9. Revenge
  10. Strength
  11. Strength Through Discipline

Line-up:

  • Tom Damiano – Zang
  • Joseph Davis – Gitaar
  • Harry Corrigan – Drum
  • Tom Harris – Basgitaar
  • Andrew Stark – Gitaar

Links: