Thorium, een Deense death metal band die sinds 1997 bestaat, heb ik in het verleden bijzonder veel beluisterd. Nochtans was het nooit een echte uitschieter. In de tijd dat metalheads nog cd’s kochten (en veel), was plaatsgebrek een reëel probleem. En zo kwam je vaak in een situatie dat cd’s waarover je twijfelde of je ze zou houden of wegdoen, meer beluisterd werden dan vele anderen waarover geen twijfel bestond. Het debuut van Thorium was er zo eentje. Ik heb hem nog steeds trouwens, Ocean of Blasphemy.
Thorium is door de jaren heen behoorlijk veranderd. De grindende Zweedse gitaarronk is vervangen door een zachtere, heavy gitaarsound en de staalharde totaalsound is verworden tot een wat gezapiger bonkende Illdisposed-variant waar bijzonder weinig diepgang of variatie te noteren valt. Vroeger was Thorium een kruidvat vol energie die er in verschillende death metal-vormen uitspoot. Nu is het een vaatje pilsbier geworden waar weinig druk op zit. Het klinkt allemaal erg vermoeid, alsof hier een aantal 50-plussers aan het werk zijn. Ik denk niet dat ik er ver af zit ook trouwens. Dat wordt aardig gecompenseerd met zombie-achtige horror death metal à la Necrophobia, op het nummer Maniac bijvoorbeeld, maar onvoldoende om een niveau te halen dat uitstijgt boven de middenmoot. Dit blijft in de voorrondes steken.
Score:
78/100
Label:
Mighty Music, 2018
Tracklisting:
- Metal Meltdown
- Penance
- Depravity
- Maniac
- Slow Deep and Dead
- Trust No One
- Blasphemy Awakes
- Whispers from the Grave
- Dead Soul (Demigod cover)
- Reign of Osman
- Tengil
- Under the Black Skies
Line-up:
- Kræn Meier – Gitaar
- Jens Peter Storm – Gitaar
- MHA – Keel
- Perra Karlsson – Drums
Links: