The Unripes – This Is Not Amerika
Street Symphonies Records, 2012
De bijgeleverde bio van This Is Not Amerika lezen, is een beetje het equivalent van een karrenvracht wierookvaten over je heen krijgen. De superlatieven kunnen niet snel genoeg worden aangesleept. Mij werkt het eerder op de zenuwen dan dat het indruk maakt, maar verder beïnvloedt zo’n bio op geen enkele manier mijn besluitvorming over een album.
The Unripes dus. Deze jongens komen uit Italië en schijnen het in eigen land niet slecht te doen. Ze noemen hun stijl sleazecore, wat neerkomt op een mix van Hardcore Superstar, Avenged Sevenfold, Crashdiet, Motley Crüe en Steel Panther. Minus het sterke songmateriaal. Dat dan weer wel.
Het lijkt erop dat The Unripes een veelheid aan goeie ideeën heeft, maar gebrek aan richting. Een beetje als een voetbalclub met een dure spits die het net niet kan afmaken. De productie is sterk, sommige melodieën hebben wel wat, maar niks blijft echt hangen. De arrangementen zijn niet uitgewerkt en zo blijven sterke riffs een beetje rondhangen tot ze uitgespeeld zijn. Zonder duiding of kapstok om ze aan op te hangen.
Doodjammer natuurlijk, als je dan ook hoort dat de band wel degelijk potentie heeft. Het komt er op This Is Not Amerika in ieder geval niet uit. Misschien moet men maar eens in zee gaan met een producer die hen wat meer richting kan geven. Een meer dan gemiste kans.
Tracklisting:
- Track no1
- Reload
- Get On This Rollercoaster
- You Are The One
- Until The Day I Die
- My Muse Is Called Rock’n’Roll
- Damned Electric
- Scream If You Wanna Go Faster
- The Star Beyond This Wall
Line-up:
- AxiA – vocals
- Mike Pelillo – guitar, backing vocals
- Uncle Sappa – bass, backing vocals
- Sevens – drums, backing vocals
Links: