The Ruins Of Beverast – Blood Vaults – The Blazing Gospel of Heinrich Kramer (Cryptae Sanguinum – Evangelium Flagrans Henrici Institoris)
Ván Records, 2013
Dit is de release waar een groot gedeelte van de black-/doomliefhebbers naar zat te smachten. The Ruins Of Beverast is een eenmansproject van Alexander Von Meilenwald dat inmiddels een behoorlijke status heeft opgebouwd en zelfs een aantal keer heeft opgetreden. Blood Vaults – The Blazing Gospel of Heinrich Kramer (Cryptae Sanguinum – Evangelium Flagrans Henrici Institoris) is de titel van het vierde album van deze Duitser. De teksten van het album zijn geïnspireerd op de verhalen van Heinrich Kramer. Kramer was een Duitse inquisiteur in de Middeleeuwen, deze man vervolgde ketters. Het intro (Apologia) zet die sfeer gelijk enorm goed neer met een grafstem die vertelt wat Kramer van de ketters vond. Op de achtergrond hoor je een orgel dat vrij prominent aanwezig is over het complete album.
In negen jaar is er behoorlijk wat veranderd in de muziek van deze Duitser. Het debuutalbum kunnen we ijzingwekkende black metal noemen en per album is de invloed van doom metal steeds verder naar voren gekomen. Op Blood Vaults heeft doom metal de overhand genomen, de black metal-invloeden zijn meer in de details van het album te vinden. De zware riffs zijn namelijk het belangrijkste maar onder die riffs zitten nog steeds tremolerende gitaarlijnen verborgen.
Ook op productioneel vlak is het geluid van The Ruins Of Beverast veranderd. Blood Vaults is namelijk het netst klinkende album van de man tot nu toe, een groot verschil met het vrij lo-fi opgenomen Rain Upon The Impure. Dit album is erg gefocust, het luistert weg als een monstertrack van 79 minuten met negen schakels. Het geheel ligt op een vrij laag tempo, alleen op Ordeal wordt het opgeschroefd.
Malefica is mijn favoriete fragment uit Blood Vaults. Het laat horen dat Von Meilenwald heel goed is in het integreren van melodie in de toch vrij zware muziek. Dit is ook de enige track met cleane vocalen, die jammer genoeg niet al te vaak worden gebruikt. Ze worden in een verstikkend effect gedompeld, hetzelfde geldt voor de gitaren. Het orgel in combinatie met de melancholische gitaarlijnen zorgt voor kippenvel bij ondergetekende. Deze minimale aanpak werkt voor het grootste gedeelte erg goed maar op Spires, The Wailing City en A Failed Exorcism wordt het aan de langdradige kant. Von Meilenwald stopt hier te weinig ideeën in een nummer om een kwartier lang te boeien. Elementen als tribal drums in Spires, The Wailing City zorgen ervoor dat ik weer even opveer maar dat is van korte duur.
Gelukkig zit ik daarna weer op het puntje van mijn stoel door Trial en Ordeal, twee korte fragmenten. Ordeal gaat in de aanval met donderende drums en stevige riffs en daarna gaan we richting Monument, de grote finale. Blood Vaults zit voor het grootste gedeelte op het hele hoge niveau dat we van The Ruins Of Beverast gewend zijn, maar het midden van de plaat zorgt ervoor dat de score omlaag gaat. Deze nieuweling heeft minder variatie dan zijn voorganger en hij heeft meer tijd nodig. Onder de oppervlakte zit namelijk behoorlijk wat verborgen…
Tracklisting:
- Apologia
- Daemon
- Malefica
- Ornaments On Malice
- Spires, The Wailing City
- A Failed Exorcism
- Trial
- Ordeal
- Monument
Line-up:
- Alexander Von Meilenwald – All Instruments, Vocals
Links: