The Elysian Fields – 12Ablaze

The Elysian Fields – 12ablaze

Een prachtig duister hoesje kreeg ik in mijn handen. The Elysian Fields is de naam van deze Griekse band. Na hun eerste album (“We, the enlightened”) schijnt dit het tweede symphonische death-metal plaatje te zijn van deze band. Gezien het hoesje en de omschreven stijl verwachte ik een muzikaal intro waarna het metalgeweld zou losbarsten. Niets is minder maar. The Elysian Fields moet hebben gedacht dat ze meteen wel even duidelijk maken dat het hier geen softies betreft want na de eerste riff beukt het death-metal geweld uit mijn speakers. Een supersnelle vette riff, vergezeld door het nodige gebrul en dubbele basswerk raast op mij af. Mjammie. Als de toetsen er ook nog eens bijkomen voel ik zelfs wat black/doom metal erdoor stromen.

Na deze eerste onzekerheid weggenomen te hebben krijg ik inderdaad een prachtig mooi pianostuk met bombastische drums te horen, viool komt erbij en het verhaal begint. Erg mooi. Toch springt het wel wat van de hak op de tak. De uitersten vliegen je om je oren in het eerste nummer hoor ik zelfs een wat techno-achtig toetsenstukje eronder. Dit geeft wel duidelijk de rol van de toetsen aan in deze muziek. Want potdomme, die doet veel bijzondere en mooie dingen. Overal hoor je hele mooie toetsenpartijen terugkomen. Kortom een volwaardig instrument in de mix van deze death-metal. Dat neemt niet weg dat de rest ook van behoorlijk niveau is. De grunt komen overtuigend over en de gitaarpartijen knallen af en toe behoorlijk lekkere riffjes om je oren.

Tracklisting
01 – Enshield My Hate Eternal
02 – Of Dawns, Perished Tranquility
03 – Rapture And The Mourning Virtue
04 – Weak We Stand Before Them
05 – Ablazing 12
06 – A Serenade Like Blood Caress
07 – Even If I Could Forgive
08 – The Entreaty Unsung
09 – As The Light Dissapears

De productie is dus erg goed. Alles komt goed tot zijn recht, zelfs in de hardste en snelste stukken klinkt alles nog goed hoorbaar.

Verder mooie poetische teksten. Zelfs de bedank teksten in het boekje ademen een donkere poetische sfeer uit. “The Elysian Fields greet all worshippers of the obscure ancient brilliance and ideals as well as every misanthropic action. Once more… Gratitude is given to those who were present and added some of themselves in order for this to become true one day.” Zie ook de bandmembers voor de grap maar eens.

Ik zelf ben geen echte death-metal specialist, maar weet zeker dat een hoop mensen dit schijfje erg mooi gaan vinden. Als je tegen de snelle brute stukken kunt, is dit echt een aanrader.

Line up:
Bill A. – Crescendosof enraged impulse and dominant heartbeats
Michael K. – War scars, shattered hopes and thoughts forsaken
Marinos A. – Ethereal nightwishes, string suicides