The Bronx Casket Co. – Antihero
SAOL Music, 2011
In 2005 mocht ik al een stuk schrijven over The Bronx Casket Co.. Het betrof de derde cd van deze band en ik was razend enthousiast. Scores gaven we toen nog niet, maar hoog was het zeker geweest, want de plaat staat nu nog steeds in mijn lijstje der klassiekers. Bijna zes jaar later is eindelijk de opvolger daar. Antihero heet het album en hoewel iets minder briljant dan de vorige, is dit album goed genoeg om ook in de top van mijn lijst terecht te komen.
The Bronx Casket Co. werd in 1998 opgericht door DD Verni, vooral bekend als bassist van Overkill. In 1999 werd een eerste album uitgebracht. Er kwamen prima reviews en al snel was er een flinke schare fans. In 2002 werd een tweede album uitgebracht en steeds meer mensen waardeerden de muziek van de band. Bedenk daarbij wel dat er tot die tijd nog niet één optreden was geweest. Op basis van de muziek van de eerste twee albums begon men met het ontwikkelen van een musical waarin een liefdesverhaal met vampiers centraal staat. Dit project heeft al een aantal try-outs achter de rug. Ondertussen wordt in 2005 het beste album van de band tot dan toe, Hellectric, uitgebracht. Nog steeds wordt veel tijd in andere projecten, waaronder de musical, gestoken en daarom duurde het ook langer dan gepland voordat er weer een vervolg kwam.
Antihero heet het nieuwe plaatwerk van DD en co. De lijn van het vorige album wordt doorgezet. Heavy metal met glam-, thrash-, horror- en gothic-invloeden. Stevig swingende muziek met een griezelige ondertoon, die wordt versterkt door het gebruik van samples en geluidseffecten. Jacob Hansen (Volbeat) werd bereid gevonden de productie te doen en Mike Romeo (Syphony X) speelde de gitaarsolo’s. DD Verni zelf nam alle vocalen voor zijn rekening en natuurlijk de bas en incidenteel wat aanvullend gitaarwerk.
Sfeer, karakter en compositie, het is allemaal dik in orde. Het gitaarwerk is om te smullen en de sound is absoluut pakkend. Hansen heeft er een fors swingend geheel van gemaakt. De stem van DD Verni is een openbaring. Qua intonatie en gemene ruwheid past zijn stem helemaal in het totale plaatje. Op de beste momenten doet het me zelfs aan Alice Cooper denken en dat is dus echt een compliment uit mijn pen. Toch is dit album minder vergeleken met het vorige. Dat komt omdat de hoogtepunten hoger maar de dieptepunten zeker dieper zijn. Twee covers die op deze cd staan, My Way en Death On Two Legs, slaan wat mij betreft, de plank volkomen mis.
Toen ik het eerste gedeelte van Antihero hoorde, ging ik helemaal door het lint. Wat een sound, wat een kracht, wat een sfeer. De tweede helft, waar dus ook die twee covers bij horen, was echter dermate minder dat de perfecte score aan de horizon verdween. Neemt niet weg dat het in totaal een schijf is, die de concurrentie ver achter zich laat. Beleef het mee en swing. Zeker te weten één van de beste platen van dit jaar.
Tracklisting:
- Antihero
- Bonesaw
- You Look Like Hell
- Sally
- I Never Loved You Anyway
- Holy Mother
- I Am No One
- Memphis Scarecrow
- Selling My Soul
- Death On Two Legs
- Let Me Be Your Nightmare
- NYC (Devils Playground)
- Alive!
- My Way
Line-up:
- DD Verni – Vocals, bass, rhythm guitar, acoustic guitar
- Jack Frost – Guitar, backing vocals
- Mike Romeo – Guitar
- Charlie Calv – Keyboards
- Rob Pollatta – drums
Links: