The Bloodline – Where Lost Souls Dwell
Rebel Monster Records/Mascot Records – 2006
Dat gothicmetal al enige tijd diep in het slop zit is me bekend, maar ik wist
niet dat het zo erg was. Het Nederlandse The Bloodline presteert met
het album Where Lost Souls Dwell (geweldig originele titel ook) een album
uit te brengen die overloopt van de clichés en de gejatte stukken. Ik had van
een duo die zijn sporen verdient heeft in de gothic meer verwacht dan dit. Ten
eerste zitten alle clichés in de muziek, mannenbrul (die niet echt lekker
klinkt), vrouwenzang (lichtpuntje), electronica (pak een willekeurige
gothicverzamelaar en je komt alle loopjes/geluiden/samples wel een keer tegen)
en hijgend, evil gepraat (wees maar blij dat Rammstein geen Metallica
is) en teksten die goed zouden passen in episodes van Buffy: The Vampire
Slayer. Ten tweede, als je dan al zo onorigineel bezig ben, waarom dan in
godsnaam het titel nummer van het vorige album weer op dit album zetten?
Opvulling? Het album is al verdomde kort, krap drie kwartier, maar door op die
manier het album rekken is gewoon slecht.
Ik kan me niet indenken dat iemand warm loopt voor dit werkje, er zat vier
jaar tussen de voorloper en deze, maar kan me niet aan de gedachte onttrekken
dat The Bloodline dit na een gothicmetal feestje in een half uur in
elkaar geflanst heeft.
Tracklist:
At
the Waters of Lethe- Final Journey
- Opium Hearts
- Cut the Corts
- Remember
- Abandon All Hope
- I Think We Simply Fall
- Where lost Souls Dwell
- Ocean in Flames
Line-up:
- Roman Schoensee
- Kemi Vita
Links: