Geschreven door Joost Aarts op 21-10-2024 om 17:08.
We moeten helemaal terug naar 2011 om de origine van The Blacktones te ontrafelen. Gelukkig hoeft dat niet met een tijdmachine en kan men gewoon de bijgesloten biografie van de uit Sardinië (Italië) afkomstige band lezen. Begonnen als instrumentaal duo duurde het echter niet lang alvorens er een vaste drummer en vocalist werden ingelijfd. In de loop der jaren vonden er een aantal bezettingswisselingen plaats, doch is de band altijd steevast blijven door musiceren. Naast sludge, behoren metal, grunge en stoner tot de muzikale richtingen. En dan kan het interessant worden, wanneer een band zijn derde volwaardige langspeler uitbrengt. Zeker als de totale speelduur niet minder dan 50 minuten van uw tijd in beslag neemt.
Sludge met elektronische invloeden, grunge-vibes, metalen geschreeuw en stoner-impulsen. Het zou zowaar een omschrijving van de muziek kunnen zijn op The Longest Year. Het geluid is daarnaast goed te noemen, te helder voor ruwe sludge, maar bijpassend in de mix van stijlen. De grote mate van afwisseling is dan ook het eerste wat opvalt na enkele luisterbeurten. Logisch met een dergelijk palet aan stijlen, maar toch weten deze lieden alles mooi en naadloos in elkaar over te laten gaan. Geen sinecure dacht ik toch. Op vocaal gebied gaat het van de donkere, zuivere vocalen tijdens Older Brother tot de schreeuwvocalen gedurende Living On The Surface. Op muzikaal gebied krijgt u naast de nodige electronica een stevige portie gebeuk te verwerken. Daarbij mag u gerust die geweldige jaren ’90 in de gedachte houden, zowel de grunge als de metal doet daar aan denken. The Blacktones is daarmee niet de eerste band die een dergelijke mix tot zich neemt en zal zeker ook niet de laatste zijn, maar de uitvoering is gewoonweg heerlijk!
Een track die nog het meest tot de verbeelding spreekt is Take This Time. Het gezelschap opent instrumentaal stevig, waarna de vocalen het geheel meer emotief inkleuren. De band deinst er niet voor terug om daarbij rustige, bijna serene passages af te wisselen met auditief geweld. The Blacktones is niet per definitie een snelheidsmonster, maar met zijn muzikale idieeen en groove is dat ook helemaal niet nodig. En daarmee is dit The Longest Year een schot in de roos voor liefhebbers van een meer dan degelijke crossover.
De redacteuren van Zware Metalen schrijven ieder jaar op vrijwillige basis duizenden artikelen om de metalscene van Nederland en België te ondersteunen. Hiervoor zijn we afhankelijk van inkomsten die gegenereerd worden door het plaatsen van advertenties. Indien deze niet afkomstig zijn van directe partners (zoals poppodia en festivalorganisatoren), zal de overgebleven ruimte opgevuld worden door automatisch gegenereerde advertenties van Google AdSense. Omdat deze gebruik maken van zogeheten ‘tracking cookies’, hebben we volgens de AVG-wet jouw toestemming nodig om deze advertenties weer te kunnen geven. We begrijpen dat onze lezers hun privacy op het internet waarderen, maar het accepteren van het cookiegebruik houdt Zware Metalen (en dus indirect de metalscene) in leven. We hopen daarom dat je instemt met het gebruik van de cookies. Mocht je er interesse in hebben, kun je onze privacyverklaring lezen.
