The Black Dahlia Murder – Miasma
Metal Blade, 2005
The Black Dahlia Murder: de moord op Elizabeth Short, een vrouw die vastberaden was beroemd te worden in de filmindustrie. In 1947 werd zij levenloos aangetroffen door een voorbijganger in de buurt van Hollywood. Ze bleek zwaar mishandeld en in tweeën gehakt met een slagersmes. Deze lugubere moord werd één van de beroemdste moordzaken ooit en is nog altijd onopgelost. En er is zelfs een bandje naar vernoemd…
The Black Dahlia Murder uit Detroit, Michigan, USA mocht zijn eerste volledige plaat Unhallowed al meteen uitbrengen via Metal Blade, die je toch een van de grootste labels in de metalwereld kunt noemen. Een strakke, venijnige Zweeds melodieus klinkende death/thrash metal plaat die ervoor gezorgd heeft dat TBDM zich in één klap nestelde tussen de gevestigde orde. De At the Gates en Carcass invloeden zijn ten overvloede aanwezig, maar toch weet de band zich middels pure kwaliteit te onderscheiden van de massa’s uit de grond schietende klonen.
Miasma is op zich een logisch vervolg op het debuut. De riffs zijn weer van verschrikkelijk hoog niveau, het is weer zo strak als mijn drie maten te kleine onderbroek en het is vooral weer zo fel als de neten! Drummer Cory Grady is inmiddels vervangen door Zach Gibson en die doet geen moment onder voor zijn voorganger. Integendeel, hij legt zelfs meer variatie in zijn drumwerk en brengt daardoor nét even wat extra spanning in de muziek. De arrangementen zijn ook net even wat sterker dan op Unhallowed, waardoor de nummers afzonderlijk meer een eigen identiteit laten horen. Er wordt wat vaker gas teruggenomen, wat vanzelfsprekend ten goede komt aan de afwisseling. Hierdoor, in combinatie met de productie trouwens, klinkt de band dan ook een stukje heavier dan op de voorganger.
Wat ik persoonlijk zo gaaf vind aan dit Amerikaanse vijftal, is het enorme venijn in de riffs en in de manier van spelen. Er straalt wel zo’n spontaniteit vanaf, dat kritiek wat betreft gebrek aan originaliteit behoorlijk naar de achtergrond wordt verbannen. De vele solo’s passen prima in het geheel en de agressieve high pitched screams worden weer op een welkome manier afgewisseld met ferme grunts. Helaas heb ik de teksten niet ontvangen bij deze promo, zodat ik niet kan lezen waar die agressiviteit nou eigenlijk vandaan komt.
Toch twijfel ik nog of The Black Dahlia Murder de voorganger hiermee weet te overtreffen. De verschillen zijn op zich miniem. De nummers zijn zoals ik zei beter uitgedacht en zijn makkelijker uitwisselbaar, maar ze hebben door het wat vaker inzetten van wat tragere stukken juist weer iets moeten inleveren wat betreft de felheid en onbevangenheid die ze lieten horen op Unhallowed. Dat is dus een kwestie van afwegen. De mensen die Unhallowed te gek vonden, kunnen in ieder geval zonder twijfel tot aanschaf overgaan. Een ijzersterke band die ik ook erg graag eens live zou willen meemaken!
Tracklist:
- Built For Sin
- I’m Charming
- Flies
- Statutory Ape
- A Vulgar Picture
- Novelty Crosses
- Dave Goes To Hollywood
- Miscarriage
- Spite Suicide
- Miasma
Line-up:
- Trevor Strnad- vocals
- Brian Eschbach- guitar
- Zach Gibson- drums
- Dave Lock – bass
- John Kempainen- guitar
Links: