The Advent Equation – Limitless Life Reflections
Eigen Beheer, 2012
Deze Mexicaanse groep ging vorig jaar nog op tournee met Opeth. Geheel toevallig was dat niet na de laatste cd van de Zweden, Heritage. Daarop was een duidelijke breuk met het vorige werk te horen en werd de blik richting progressieve metal gewend. Het is in die richting dat je The Advent Equation mag situeren. Nou ja, extreem progressieve metal dan. Die link met Opeth is trouwens niet echt ver weg, want deze cd werd geremastered door Jens Bogren (Katatonia, Amon Amarth en jawel… Opeth).
Wat is dat toch tegenwoordig met die post-metal? Met grote regelmaat verschijnen er zeer eclectische werkstukken, die geheel eigenzinnig hun weg banen doorheen de meest uiteenlopende genres en invloeden. Zo ook op deze Limitless Life Reflections. Je kan dit nog het best omschrijven als extreem progressieve metal met extreem irritante jazz-invloeden. Daarbij wisselt de vrij melodische, wat cleane zang soms af met een diepe, trage grunt. Af en toe werkt dat wel, zoals in de opener Glimpse of What May Be, maar vaak doet het zo geforceerd aan als een slaperig hamstertje dat niet durft te hoesten uit angst voor bedwindjes. Kan schattig zijn, dat bedpetarderen, ik geef het toe. Het hangt natuurlijk af van de hoeveelheid luchtverplaatsing en daar schort het hem hier duidelijk aan. Geheel toevallig kan dat, zoals in On Darkness, resulteren in een soort soundtrack bij een heel foute politieserie uit de jaren zeventig. Grappig, maar wat heeft dát in godsnaam nog in de verste verte met metal te maken, tenzij dan die harde riff na vijf minuten oorgeteister.
Het vierde nummer A Descent Into The Unreal, klokt af op meer dan elf minuten. De eerste vijf daarvan heb je een stevige death metal-basis, die weliswaar grondig verneukt wordt door die cleane, bijna autistische zang. Halverwege valt de boel stil en wordt de rest van het nummer volgepriegeld door een bijna kinderlijk aandoend pianoriedeltje. Daar wordt een mens niet vrolijker van. Het kan nog onwaarschijnlijker hoor. Hopeless opent met een piano-intro, gaat dan over in death, om uit te monden in meerstemmige zang op enkele lagen synthesizer! Dat klinkt onzinnig genoeg om net heel goed te zijn, maar helaas… Hier was men veel beter compleet over alle grenzen heen gegaan en dan hadden we een unieke cd in handen gehad. Nu is het noch vis noch vlees maar gewoon een lauwe hap.
Deze is echt alleen voor de soundbyte-freaks die kicken op een mengeling van death, gregoriaans, Bach en jazz. Wie toch eerder een zekere muzikale logica prefereert, loopt hier met een boog omheen.
Tracklisting:
- Glimpse of What May Be
- On Darkness
- Purification Lapse
- A Descent Into The Unreal
- Visions of Pain
- Afterlife Evolutionary
- Hopeless
- A Violent Motion
Line-up:
- Daniel Cordoba – Vocals, Guitars
- Luis Gomez – Guitars
- Margil Vallejo – Bass
- Esau Garcia – Synthesizer
- Roberto Charles – Drums
Links: