TDW – Lucky Man
Layered Reality Productions, 2012
Hier heb je Tom de Wit weer. De vocalist/gitarist/toetsenist uit Utrecht die al vijf albums in tien jaar uit heeft met zijn initialenband. Er zit een verhaal achter deze EP. Zes jaar geleden ontmoette hij een Portugeessprekende illegale immigrant uit Afrika. Een rapper. Hij nam die onder zijn hoede, ontwikkelde er een broederband mee, totdat de autoriteiten Menezes terug naar zijn land stuurden. Het was toen dat Tom het nummer Brothers schreef. Hij zwoor dat hij muziek zou opnemen met Menezes als die ooit terug zou komen en in 2011 was het dan zover. Belofte maakt schuld.
Goed, dat is allemaal heel mooi, zo’n intieme vriendschap tussen aanvankelijk totaal verschillende mensen, maar uiteindelijk moeten we ook naar het muzikale kijken. Zelden een persbabbel gelezen die qua omschrijving zo ver van de realiteit verwijderd zit! Symphonic progressive metal zei u? Dan kan je net zo goed zeggen dat het Wilhelmus onmiskenbare deathmetalinvloeden herbergt. Pas tegen het einde van de titeltrack komt er een elektrische gitaar wat chuggen onder de sierlijke melodieuze singer-songwriterzang van Tom. Of dat metal is… Wat je daarvoor te horen krijgt is het Portugese gebrabbel van Menezes en wat vale elektronica. Op pianonummer Brother hanteert hij dat typische timbre dat droevige rappers hebben. Ondanks dat het voor de twee broeders wellicht veel betekent, is het gewoon een desastreus protestnummer. Dat komt dan wel van iemand die protestnummers per definitie desastreus vindt.
De remix met een djembé en vervormde gitaar is iets minder slecht, maar nog net saai genoeg om je te begeleiden bij het teennagelknippen (moet ook gebeuren, nietwaar?). Uit respect geen sarcastische uitsmijter om deze EP helemaal af te maken (geloof me, ik had er een paar), maar doe dit nooit meer, oké?
Tracklisting: 
- Lucky Man
- Brothers
- Brother 2006 (remix)
Line-up:
- Tom de Wit – Vocalen, Gitaar, Synths
- Menezes Joao – Vocalen
- Raul Tamas – Drums
- Sander Stegeman – Achtergrondvocalen
Links: