Svart Crown – Profane
Listenable Records, 2013
Het derde album voor het death metal-broertje van de Franse black metal-familie. Svart Crown heeft tot nu toe nooit kunnen genieten van de populariteit van zijn landgenoten en dat zal ook nu het geval niet zijn. Profane of niet.
Kunde hebben ze nochtans, de heren van Svart Crown. De nerveuze hangende angst en suspense van Aosoth, blazende death metal-invloeden en orthodoxe technieken zijn de ingrediënten van doordachte nummers vol demonische energie, maar ergens schort het Svart Crown aan dat ongrijpbare dat ervoor zorgt dat je bij de kraag/ballen genomen wordt in een houdgreep. Wat het precies is dat ontbreekt? Weinig. Het is eerder andersom. De death metal-invloeden gaan terug naar Amerika, met zowel astrale Morbid Angel-vrijzinnigheid, ondergrondse Immolation-bromriffs als Suffocation-grooves. Dat op zich is al vrij divers, maar wanneer de Franse black metal vibes en occulte sfeer opduikt is de samenhang weg. Vooral de in-your-face-gitaarlijnen en de al genoemde US death metal-grooves (ook al zijn ze niet constant) verminderen de duistere black metal-beleving. Het is wat zweven tussen drie gedachten met een stompe top.
Positief is wel dat Svart Crown zeer zelfbewust is van zijn klasse. Zonder spieken haal je er meteen het titelnummer (de sterkste track van Profane) uit, dat pas op de zesde plaats staat genoteerd. het geeft aan dat ze wel degelijk weten waar ze mee bezig zijn. Slecht is het zeker niet, eerder een polyvalente niche binnen een niche. Te goed om te verruilen, niet sterk genoeg om binnen vijf jaar herkend te worden.
Tracklisting:
- Manifestatio Symptoms
- Genesis Architect
- Intern. Virus. Human
- In Utero: A Place of Hatred and Threat
- Until the Last Breath
- Profane
- The Therapy of Flesh
- Venomous Ritual
- Ascetic Purification
- Revelation: Down Here Stillborn
Line-up:
- Clément “Klem” Flandrois – Guitars
- Ludovic Veyssière – Bass
- JB Le Bail – Vocals, Guitars
- N. Muller – Drums
Links: