Sun Caged – The Lotus Effect

Sun Caged – The Lotus Effect
Lion Music, 2011

Alweer vijftien jaar geleden maakte ik voor het eerst kennis met het Limburgse gitaartalent Marcel Coenen. Samen met Gregoor van Loo van Lemur Voice waar zij op dat moment samen in zaten, speelde hij het Rush-nummer Freewill. Dit ter ere van Working Man, een aan het Canadese trio opgedragen tribute. Een belachelijk goede plaat waarop een hele waslijst aan giganten meededen. Denk aan: leden van Dream Theater, Fates Warning, Mr. Big, Symphony X, maar ook Steve Morse, James Murphy en Devin Townsend. Ik was er eigenlijk best trots op dat tussen deze giganten de namen van de Nederlanders Van Loo en Coenen te vinden waren. Geïnteresseerd in deze heren en hun muziek ben ik op zoek gegaan naar plaatwerk van Lemur Voice, dat ik tot op de dag van vandaag niet heb kunnen vinden. Niet lang daarna stierf Lemur Voice een stille dood en Marcel ging verder met zijn eigen prog-metal vehikel Sun Caged.

Ik heb deze band, in wisselende samenstelling maar altijd met Coenen op de rechterflank van het podium (voor de kijkers links), tweemaal mogen aanschouwen. Eénmaal in de HMH in het voorprogramma van Queensryche of Dream Theater, daar wel ik van af zijn, en de tweede keer begin dit jaar in het Friese Sneek als opwarmer voor Fates Warning. Beide malen maakte de band een prima indruk op me, al had ik direct door dat de muziek zich niet leent om voor een eerste keer live te beluisteren in een zaal waar het gros van de aanwezigen zitten te wachten op de hoofdact. Of wellicht komt het door het feit dat ik nooit op voorprogramma’s zit te wachten of door luiheid, maar ik moet bekennen dat ik tot op heden nog nooit een volledige plaat van Sun Caged heb beluisterd, ondanks dat ik mij in het intermezzo tussen voorprogramma en hoofdact voornam toch eens een plaat van Marcel Coenen en in dit geval Sun Caged tot me te nemen.

Ondanks dat Sun Caged al sinds 1999 bestaat is The Lotus Effect pas de derde langspeler. The Lotus Effect bestaat feitelijk uit twee delen. De eerste helft bestaat uit zes afzonderlijke tracks en de tweede helft bestaat uit het epos The 8 Auspicious Symbols. Het album opent, na een borrelend intro, furieus met Seamripper (& The Blanket Statement). De blast beats zetten je aanvankelijk op het verkeerde been, maar ontwikkelt zich tot een vette opener die leunt op het gitaarwerk van Coenen. Ik meen mij te herinneren dat Tip-Toe The Fault-Line in Sneek ook al live is gebracht. Toen kon ik er geen touw aan vastknopen, maar na meerdere luisterbeurten vallen de stukjes op zijn plaats. Het is vooral de zang van nieuwkomer Paul Adrian Villarreal die de boel bij elkaar houdt. Zijn stem toont vergelijkenissen met die van Enchant’s Ted Leonard; hoog maar niet te hoog en loepzuiver. Ook moet de andere nieuwkomer, bassist Daniel Kohn, vermeld worden. Zijn bijdrage is dienend, maar de beste man toont bijvoorbeeld in Pareidolized (The Ocean In The Shell) door middel van (fretloze) baspartijen meerwaarde. De overige ‘losse’ tracks zijn prima, al vind ik Reduction Ad Absurdum niet heel bijzonder. Sun Caged verstaat de kunst om fantasierijke prog(metal) te brengen zonder te verzanden in gepriegel.

Hét hoogtepunt van The Lotus Effect is zonder twijfel het reeds aangehaalde The 8 Auspicious Symbols. Opgebouwd uit acht hoofdstukken moet deze epic wel de kroon zijn op het werk dat Sun Caged de afgelopen vier jaar heeft verricht. 24 minuten lang zit je op het puntje van je stoel en spoelt er een muzikale vloedgolf over je heen die wordt afgesloten met een fraai opgebouwde muzikale climax in Let It Wash Away (The Lotus Effect). De plaat eindigt zoals die begon: met bubbels.Voor mij persoonlijk is het na vijftien jaar een hernieuwde kennismaking met Marcel Coenen en met name Sun Caged. Een ontmoeting die smaakt naar meer. Als we nu beloven dat ik de voorgangers van The Lotus Effect tot me neem en dat Sun Caged ons niet weer vier jaar laat wachten op een nieuwe plaat, hebben we dan een deal? Vast wel!

Tracklisting:
cover sun caged 200 200

  1. Seamripper (& The Blanket Statement)
  2. Tip-Toe The Fault-Line
  3. Ashes To Ear
  4. Shades Of Hades
  5. Reduction Ad Absurdum
  6. On Again/Off Again
  7. The 8 Auspicious Symbols

  8. Lotus Ashtamangala
  9. Pareidolized (The Ocean In The Shell)
  10. Parasol
  11. Wave The Banner
  12. Fish Afraid Of Drowning
  13. Moebius Knot (Instrumental)
  14. Full Circle
  15. Let It Wash Away

Line-up:

  • Paul Adrian Villarreal – zang
  • Marcel Coenen – gitaar
  • Rene Kroon – toetsen
  • Daniel Kohn – bas
  • Roel van Helden – drums

Links: