Summoning – Oath Bound
Napalm Records, 2006
Uniek. Dat is het eerste woord dat bij me opkomt als ik het over het Oostenrijkse Summoning heb. Vanaf hun tweede full-length Minas Morgul is de muziek van dit tweetal totaal uniek in zijn soort en dat is het gebleven tot op de dag van vandaag. De door de boeken van Engelse schrijver Tolkien geïnspireerde muziek brengt de sfeer van deze boeken zo levensecht over, dat je jezelf zonder moeite waant in de meest duistere uithoeken van Middle Earth. Kille gitaren, meeslepende, epische, gelaagde toetsenpartijen, ijzingwekkende zang en onheilspellende drums zijn al jaren de ingrediënten van Summoning’s muziek. Ook op Oath Bound wordt deze traditie uiteraard voortgezet.
Maar toch is elke plaat weer wat anders. Iedere Summoning-fan heeft ook zijn eigen favoriete album. Dat is puur een kwestie van wat voor gevoel de plaat bij je oproept. Persoonlijk ben ik groot fan van Stronghold waarbij de gitaren iets meer ruimte kregen dan op bijvoorbeeld (het eveneens geniale) Dol Guldur. Voor een nummer als A Distant Flame Before the Sun kun je me nog altijd midden in de nacht wakker maken. Wat dat nummer bij mij oproept is vooralsnog ongeëvenaard binnen het Summoning repertoire. Op het vorige werk Let Mortal Heroes Sing Your Fame moesten de gitaren weer lichtelijk plaats maken voor de hypnotiserende drums, maar ook dit bleek al snel weer een parel van een plaat.
Oath Bound gaat niet persé verder waar LMHSYF opgehouden is. Ze grijpen gedeeltelijk weer terug naar de Dol Guldur periode, aangezien de toetsen weer een meer prominente rol vervullen, maar qua sound is deze toch weer behoorlijk anders. De drums bijvoorbeeld hebben nu nog meer galm meegekregen als voorheen. Ook aan het gitaargeluid is gesleuteld en daar moest ik eerst wel even aan wennen. Ze hebben een apart effect over de gitaren gelegd, om een nog meer zweverige sound te produceren, iets wat bij mij eerst een beetje ongemakkelijk overkwam. Gelukkig is dit na een of twee keer luisteren helemaal uit de wereld en kan ik vol overgave genieten van deze opnieuw schitterende plaat! Nummers als Across the Streaming Tide, Northward en Land of the Dead (met prachtige koorzang!) toveren het kippenvel weer op m’n ledematen. In het gitaarloze nummer Mirdautas Vras wordt zelfs volledig in het Orks gezongen, iets wat een extra kwaadaardig sfeertje veroorzaakt. IJskoude rillingen zijn het onverbiddelijke resultaat!
Uniek. Uniek. Uniek. Ik kan het niet vaak genoeg zeggen. Summoning is uniek qua songwriting, sound en sfeer. Dit duo blijft mij iedere keer weer verbazen met hun geniale muzikale vertolking van de door Tolkien geschapen wereld vol duistere krachten en onaardse schepsels. Het is misschien een cliché, maar dit moet je niet luisteren, maar ondergaan. En wat te denken van het weer fabelachtige artwork! Ik kijk nu alweer uit naar een eventueel volgend werkstuk. Tot dan toe geniet ik met volle teugen van het tot nu toe meest onheilspellende Summoning-album!
Tracklist:
- Bauglir
- Across the Streaming Tide
- Mirdautas Vras
- Might and Glory
- Beleriand
- Northward
- Menegroth
- Land of the Dead
Line-up:
- Silenius – vocals, keys
- Protector – vocals, guitars, keys
Links:
- Summoning (under construction)
- Napalm Records