Striborg – Embittered Darkness / Isle de Morts
Displeased Records, 2006
Striborg is een Australische eenmansband die gerund wordt door een heerschap genaamd Sin Nanna. Hij schijnt vanuit reeds sinds 1994 ijskoude black metal op de mensheid los te laten en heeft al verschillende releases op zijn naam staan (die mij overigens nooit ter ore zijn gekomen). Met dit Embittered Darkness voegt ie opnieuw een nieuw werkstuk toe aan zijn discografie en is Displeased zo aardig geweest om dit op cd uit te brengen. En wel in combinatie met het in 1997 opgenomen Isle de Morts.
Het sfeervolle intro voorspelt op zich veel goeds, maar zodra de gitaren en de drums ingezet worden, valt alles toch wel heel erg tegen. Okee, een ruizige productie hoeft bij dit soort muziek natuurlijk niet bepaald een nadeel te zijn (integendeel zelfs), maar de zoemende, dissonante gitaren klinken toch wel een beetje te crappy om echt indruk te kunnen maken. Dit in combinatie met de brakke drums zorgt ervoor dat dit nou niet bepaald genietbaar luistermateriaal oplevert. De drums zijn niet alleen vrij matig opgenomen, ze slaan ook nog regelmatig ritmisch de plank mis, wat af en toe nogal pijnlijke momenten oplevert. Er wordt echt geprobeerd dat zieke, donkere sfeertje te creëren, maar helaas komt dat niet echt uit de verf. Misschien zou de toevoeging van een dragende bas de volgende keer een goeie optie zijn, aangezien het geheel dan wat dreigender zou kunnen overkomen.
Ook zijn de nummers wat aan de lange kant, waardoor de verveling alleen nog maar sneller toeslaat. Alleen de kille, galmende screams hebben wel die bepaalde kwaadaardigheid die je af en toe even weet te grijpen. IJskoud en dreigend, zoals het hoort bij dit soort kille, slepende black metal.
Licht andere koek treffen we aan op het tweede gedeelte van dit album. Zoals gezegd stammen de opnames hiervan uit 1997 en ik kan zeggen dat ie wat dat betreft in negen jaar weinig vooruitgang heeft geboekt. Nou ja, een beetje wel moet ik zeggen, want het materiaal op Isle de Morts klinkt zowaar nóg belabberder! Ditmaal ligt het tempo vele malen hoger en wordt er grotendeels op (soms akelig snelle) blastsnelheid gespeeld. Niet te strak natuurlijk, dat zou de kwaadaardigheid immers alleen maar nadelig beïnvloeden (goh wat een sarcasme weer…). De gitaren zijn ditmaal ook nog eens nauwelijks te volgen, wat resulteert in een bak verschrikkelijk ultraberoerde black metal van de alleronderste plank. Godverdetyfus wat een bak pleurisherrie is dit zeg! Alsof de opnames zijn gedaan in een tot de nok met stront gevulde dixie. En ik maar wanhopig op zoek naar geslaagde passages of goeie riffs; helaas die ben ik niet tegengekomen.
Voordeel is dat het eerste gedeelte daarna weer een stuk aangenamer klinkt. Maar ja, wat wil je. Als je net een overvolle stinkende dixie uit komt kruipen, ruikt een beschimmelde bio-container immers plotseling als een veld vol bloeiende fresia’s. Het titelnummer klinkt dan bijvoorbeeld alweer heel aardig. Als hij dit gedeelte nou apart zou uitbrengen, zou er misschien nog een kleine voldoende inzitten. Nu kan ik niet anders dan dit werkje te waarderen met een onvoldoende.
Tracklist Embittered Darkness:
- Protagonist of Misanthropic Virtues
- Wrapped in a Cocoon out of Harms Way
- Race of Apathy
- In the Eerie Pre-dawn Silence of the Cold
- Embittered Darkness
- Digging a Ditch to Die in
Tracklist Isle de Morts:
- Intro
- Through the Veils of Darkness
- Descending from the Blackened Sky
- Holding the Throne of Night
- The Day for My Kongdom to Rule
- The Cold Slumber that Awaits Me
- Return of the Dark Lord
- Lanscapes of Mist Cast Across the Steel of Cold
- In Darkness…
- Mist
Line-up:
- Sin Nanna – all vocals and instruments
Link: