Stone Sour – House Of Gold And Bones Part 2
Roadrunner , 2013
En daar is dan het tweede deel van House Of Gold And Bones, zoals vorig jaar natuurlijk al aangekondigd aangezien het een tweeluik zou worden. Ook de bijbehorende stripboeken zijn al verkrijgbaar waarvan het verhaal bedacht is door Corey Taylor. Uiteraard krijgen we dat hier dus verder in muzikale vorm te horen. Eerlijk gezegd heb ik me daar niet zo in verdiept, maar mocht het je aanspreken is er op het net genoeg terug te vinden en misschien is de strip ook wel de moeite waard. Waar het hier om gaat is de muziek en daar was ik wederom nieuwsgierig naar.
Gelukkig is dit wederom prima verzorgd, strak spel en prima productie, iets waarover we bij deze band zeker niet hoeven te klagen. Het is meer de voorspelbaarheid van het materiaal waar de schoen wringt. Echter ook dit is niet vreselijk storend omdat de band het nog steeds in zich heeft om pakkende liedjes te schrijven en dat is toch wel waar het om gaat. Het album begint vrij dreigend en duister met Red City en Black John en duidelijk wordt dat er voor gekozen is om muzikaal een net iets zwaarder pad te kiezen als het eerste deel wat waarschijnlijk ook aan het gekozen verhaal zal liggen. Soms wordt zelfs de goed in het gehoor liggende schreeuw zang van Corey wat vaker van stal getrokken dat een nummer net dat beetje extra punch meegeeft zoals op Gravesend, waarbij ook de stuwende bas de moeite van het vermelden waard is.
En zo kiest de band ervoor om net een tikje minder radiovriendelijk te zijn met dit album. De eerste single van het album, Do Me A Favor zit dan ook bijna tegen het einde ervan. Grappige details waardoor het eerste deel en deze plaat samen vallen zijn het gebruik van dezelfde tekst als The Travelers op The Conflagration en de brug van Absolute Zero wordt gebruikt tijdens afsluiter (echter niet op mijn versie door de aanwezigheid van een bonusnummer) The House of Gold & Bones.
En zo kan het dat de balans over twee albums toch doorslaat in het voordeel van Part 2. Door het iets duistere en meer dreigende karakter van de plaat weet hij gewoon meer te overtuigen. Niet teveel zoetsappige ballads maar een terugkeer naar meer stevig materiaal waarin een balans is gevonden. De punten vallen voor dit tweede deel dus ook net iets hoger uit.
Tracklisting:
- Red City
- Black John
- Sadist
- Peckinpah
- Stalemate
- Gravesend
- ’82
- The Uncanny Valley
- Blue Smoke
- Do Me a Favor
- The Conflagration
- The House of Gold & Bones
- Shine [Rough Demo]
Line-up:
- Corey Taylor – Vocals
- James Root – Guitar
- Josh Rand – Guitars
- Roy Mayorga – Drums
- Rachel Bolan – Bass
Links: