Stinger – Colourblind

De band met het meest herkenbare geluid moet zo ongeveer wel AC/DC zijn. Het is dan ook niet zo vreemd dat de drie akkoorden rock ‘n roll één van de meest gekopieerde stylen is in de rock. Bands als Bonafide, 77 en natuurlijk Airbourne geven allemaal hun eigen draai aan het welbekende geluid. Ook het Duitse Stinger maakt zich schuldig aan deze vorm van plagiaat en de band doet dat op Colourblind voor de tweede keer op een langspeler. Deden op de eerste langspeler, Disadvantaged, nog enkele ex-leden van het grote voorbeeld mee, nu doen de Duitsers het geheel op eigen kracht.

Drie akkoorden rock ‘n’ roll dus met een zanger die zich begeeft tussen Brian Johnson en Bon Scott. Niet zo rauw als Scott en niet zo hoog als Johnson, maar prima geschikt voor dergelijke muziek. Wat bij mij het meest is blijven hangen na het luisteren van Colourblind is het intro van het nummer So Dark, dat me erg aan Plaster Caster van Kiss deed denken vanwege het door de band gebruikte basloopje. Na die intro houdt de vergelijking overigens wel op en zou ik zelfs willen stellen dat het Kiss-nummer meer inhoud heeft dan die van Stinger. Deze track bestaat qua tekst namelijk nagenoeg uit het herhalen van de titel.

Muzikaal mist de band de kracht van zijn grote Australische voorbeeld en ook de spitsvondigheid in de teksten ontbreekt. Stinger is het best te omschrijven als een B-merk AC/DC. Best lekker voor een keertje, maar je mist toch net dat beetje extra dat het origineel wel heeft. Terwijl we wachten op nieuw werk van het origineel is dit een prima tussendoortje.

Score:

70/100

Label:

Boersma Records, 2019

Tracklisting:

  1. Hard to Believe
  2. Mashed Potatoes
  3. So Dark
  4. Smile
  5. Deaf and Blind
  6. Suicide
  7. Rollin’ Along
  8. My Girl
  9. On the Edge
  10. Stick It In
  11. From Heaven Above

Line-Up:

  • Martin Schaffrath – Zang
  • Adrian Seidel – Gitaar
  • Matthew Sting – Gitaar
  • Simon Simon – Bas
  • Bristle Buzz Dee Johnson – Drums

Links: