De Poolse band Steam komt met een debuutalbum. De naam van het album is Osiris. Als je dan vervolgens zegt dat je djent maakt, dan ontkom je niet aan de vergelijking met Born of Osiris natuurlijk. De vergelijking is terecht kan gesteld worden. Het is inderdaad technische metalcore/deathcore met zo’n typisch djenty geluid, zoals we dat bijvoorbeeld ook van Meshuggah kennen. De mannen zijn nog niet bij een label ondergebracht, en brengen de muziek dus in eigen beheer uit.
Osiris is een hele zit geworden. Een album dat groeit naarmate je het vaker luistert. Het duurde dan ook even voordat het kwartje viel. Osiris brengt naar eigen zeggen een boodschap die gaat over de mensheid en de ruimte en die universeel is. Vraag mij niet wat ik net zei, want ik weet ook niet wat Steam bedoelt met deze vage boodschap. Rest ons de muziek.
Te beginnen met Do Not Look Back. Polyritmiek, groove, cleane zang (?!) afgewisseld met de typische wat overdreven lokroep en een vrij dunne productie met een beste baslijn. De vergelijking met Born of Osiris gaat zeker op, hoewel Steam nog wel in de schaduw van zijn voorbeeld staat. Sommige techmetalbands proberen er een technische show off van te maken. Osiris bevat daarentegen nummers met kop en staart. Een mooi voorbeeld is Let Them Rise, dat technisch goed in elkaar zit, maar dat ook een songstructuur handhaaft zonder nodeloos gesoleer. Breakdowns en dit keer overtuigende screams.
Ook Swarm overtuigt met een memorabel refrein. FFY begint met electro gevolgd door een vrij saai stuk djenty metalcore met cleane zang in de refreinen, die dit keer niet overtuigt. The Light Reaper laat de zware kant van Steam horen. Het is dreigend, maar mondt dan helaas uit in een stuk waar de cleane zang overbodig is. The Pioneer klinkt als een conceptnummer met vooral elektronische onderbouwing. Black Star laat weer vooral de cleane zang horen die wat vreemde zanglijnen volgt. De beste man heeft duidelijk nog niet echt een goede richting gevonden voor zijn energie. Qua songwriting is de scheiding in de muziek tussen de screams en de cleane zang vaak niet voldoende onderscheidend. Hierdoor lijkt het arbitrair wanneer we cleane zang of screams te horen krijgen. Flyby Anomaly is een passende afsluiter, die niet veel anders doet dan de andere nummers, gevolgd door de outro Water.
Een interessant album is het geworden. Het kost een paar luisterbeurten, maar Let Them Rise en Swarm zullen hier nog regelmatig te horen zijn. De, op momenten zeurderige, cleane zang is soms ongepast en de muzikanten lijken niet altijd rekening te houden met het verschil in dynamiek tussen screams en cleane zang. Op momenten dat dit meer gebeurt, zoals bij Let Them Rise, hoor je meteen de potentie van deze band. Mijn tip: leg dit album niet na de eerste luisterbeurt weg, maar geef het wat tijd.
Score:
73/100
Label:
Eigen beheer, 2018
Tracklisting:
- Do not Look Back
- Let Them Rise
- Swarm
- FFY
- The light reaper
- The Pioneer
- Black Star
- Flyby Anomaly
- Water
Line-up:
- Adam Fabian Szewczyk – Zang, programmering, keyboard
- Tomek Szalkowski – Gitaar, basgitaar, programmering
- Mikolaj Szalkowski – Gitaar
- Michal Biernacki – Drum
Links: