Born of Osiris – Tomorrow We Die Alive
Sumerian Records, 2013
Deathcore is voor de gemiddelde metalfan een pejoratief begrip geworden. Een eindeloze golf aan breakdowns, bassdrops en de gewoonlijk erg voor de hand liggende riffs zijn niet aan hem besteed. Ook ondergetekende kan het niet altijd hebben, maar het kwintet van Born of Osiris vormt al enkele jaren een uitzondering op die regel. De deathcore die zij spelen is in tegenstelling tot het gros van de andere bands binnen het genre gevarieerd en technisch. Tomorrow We Die Alive, de meest recente langspeler, werd over het algemeen tot dusver niet echt gewaardeerd door het publiek, zelfs niet door de fans. Terecht of niet?
Het album opent met Machine, waarin al snel duidelijk wordt dat de keyboards een wel erg prominente rol hebben ingenomen op Tomorrow We Die Alive. Ze doen me soms wat denken aan de synths van Blotted Science, soms wat aan die van In Flames. Deze bieden wel degelijk een meerwaarde aan de muziek, maar naarmate Tomorrow We Die Alive vordert, moeten ze wat aan hun charme inboeten. Waar ze eerst een verfrissende sound met zich meebrachten, zorgen ze na enkele nummers voor een zeker gevoel van verzadiging. Sommige passages zijn werkelijk over the top; zeg maar overbodig. “Te veel is trop en trop is te veel” klinkt het gezegde. Dit in tegenstelling tot debuutplaat A Higher Place, waar het gebruik van keyboards op een adequatere manier gedoseerd werd.
Riff-gewijs breekt Tomorrow We Die Alive ook geen potten en dat is jammer. Op vlak van vaardigheden is Born of Osiris namelijk tot veel meer in staat dan wat ze op dit album tentoonspreiden. Natuurlijk is het niet allemaal kommer en kwel: nummers zoals Exhilarate en Imaginary Condition kennen wat leuke riffs en over het algemeen tovert Born of Osiris mooie solo’s uit de vingers. Ik kan me echter niet van de indruk ontdoen dat de band bij sommige van de nummers genoegen neemt met een standaardriff en de rest maar aan de synths overlaat.
Ook drummer Cameron Losch kan een aardig potje spelen, maar op een paar uitzonderingen na speelt hij op dit album niets anders dan breakdowns. Natuurlijk is dit een vormkenmerk van deathcore, maar op A Higher Place bleek toch wel plaats te zijn voor een grotere variatie, waardoor het album ook niet verveelde. Over de vocalen zal ik niet te veel uitweiden, behalve dan over het feit dat ik cleans niet vind passen binnen de muziek van Born of Osiris.
Is Tomorrow We Die Alive een misbaksel? Allesbehalve, maar muzikaal gezien is het zeker een achteruitgang ten opzichte van diens voorgangers. Dit neemt niet weg dat de muziek nog steeds genietbaar is en beukt als geen ander. Besluiten kan ik met het feit dat experimenteren niet altijd loont. Hopelijk trekt de band z’n conclusies.
Tracklisting:
- Machine
- Divergency
- Mindful
- Exhilarate
- Absolution
- The Origin
- Aeon III
- Imaginary Condition
- Illusionist
- Source Field
- Vengeance
Line-up:
- Ronnie Canizaro – Vocalen
- Cameron Losch – Drums
- Joe Buras – Keyboards, Vocalen
- Lee McKinney – Gitaar
- David Da Rocha – Basgitaar
Links: