Stampkase – Mechanorganism
Eigen Beheer, 2012
In België kennen we de Azoren voornamelijk van het hogedrukgebied dat daar volgens onze rondborstige weervrouw Sabine Hagedoorn al sinds jaar en dag hangt. Dat schijnt ergens diep in de Atlantische Oceaan te liggen en kan je enigszins vergelijken met Hawaii. Er staat ook een vulkaan op, heeft azuurblauwe zeeën en witte stranden en erg fraaie natuur. Wat ze er sinds 2003 ook hebben is Stampkase.
Die groepsnaam is een woord dat ze zelf uitgevonden hebben, want geen enkele vertaalmachine weet er raad mee. Hun debuutalbum haalt het hele mensmachineverhaal nog eens van stal. Dat de Portugezen niet de eersten zijn die dat vertellen is niet zo erg. Dat ze ook de muziek die zulke moderne metalbands doorgaans maken schaamteloos herkauwen is wel spijtig. Ze doen dat tot overmaat van ramp nog eens met walgelijk veel metalcore-invloeden. Zo krijg je dan monotone gitaaraanslagen die geen vin verroeren zonder dat de trigger hun handje vasthoudt, onthoofde ritmes die elke vorm van doorstroom onderbreken en snerthoge pubertijdsscreampies die afwisselen met net niet valse knaapjeszang.
Da’s de kern van de zaak, al zijn er gelukkig voor hen een paar uitzonderingen. De neo-Pestilence-achtige, offbeatriff van Faded is lekker desoriënterend en de eindelijk eens rechtdoor pletsende snaredrum van Random Shot, die een van de basdrum losgekoppelde thrashriff voortstuwt, is eveneens een kraker. Voor de rest veel te simpele pogingen om Dagoba of Threat Signal na te doen met hier en daar wat muziekloze samples. Geen stamp onder hun kas(e)tanjes waard!
Tracklisting: 
- Dodge Fire
- Bipolarized
- Blank Wounds
- Angular Plasma
- Faded
- Déjà-Vu
- Random Shot
- Stamina
- Scintilla
- Mechanorganism
Line-up:
- Bruno Moniz – Gitaar
- Ruben Bento – Vocalen
- Nuno Carreiro – Basgitaar
- Andre Viveiros – Vocalen
- Nuno Costa – Drums
Links: