Stahlhammer – Eisenherz

Stahlhammer – Eisenherz

Bij de eerste keer dat ik dit album luisterde dacht ik:
"Rammstein-kloon". Op zich klopt het ook wel, maar aangezien
Stahlhammer al vanaf 1992 bezig is denk ik, dat die titel niet helemaal fair is.
Dat de band in Nederland nagenoeg onbekend is komt denk ik door de erg duitse
invalshoek van de muziek, duitse teksten, strakke koude arrangementen en een een
koude, strenge zang.

Tja, wat valt er te zeggen van deze muziek .. ik denk dat je de
muziek het beste kunt vergelijken met de eerste twee albums van Rammstein, met
een vleugje Clawfinger. Maar dan met een klein beetje irritant duitse invloeden
erin. En ze missen net die impact die in nummers van Rammstein zit, wat denk ik
voornamelijk komt doordat de zanger niet beschikt over een mooie mysterieuze
stem, die bij deze soort muziek hoort.

Liefhebbers van het Rammstein-geluid zullen deze muziek 
best goed vinden, maar aangezien ik Rammstein ook maar van tijd tot tijd echt
goed vind, gaat deze muziek me snel vervelen en irriteren. Tevens maken de heren
in mijn ogen een flinke blunder door het nummer ‘Eisbär’ van Grauzone te gaan
bewerken.

Het album "Eisenherz" begint met het nummer "Und
ich bring dir die Hölle" een typerend nummer voor het album, en de sound
van de band. Opvolger "Marilyn" is een wat speelser nummer waarin de
zanger zijn liefde voor Marilyn Monroe bezingt, inclusief een sampletje van deze
antieke sexbom. Hierna komt de titelsong "Eisenherz" een wat donkerder
en tragischer nummer, tevens staat op de cd van dit nummer de videoclip. Met
"Fur Immer" wordt de link met Rammstein wel erg duidelijk.

En dan de bewerking van "Eisbär", tja .. vergelijk
het maar met Britney’s cover van "I love Rock n Roll". Niet doen zulke
dingen.
Hierna zorgen de nummers "Bis in alle Ewigkeit", "Träum von Mir"
en "Kein Priester" voor meer Rammstein vergelijkingen.

Hierna een erg vreemd en bijna irritant kinderlijk rijmpje.
"Grabesnacht"moet volgens mij een duistere invloed hebben, maar ik
vind het een beetje lachwekkend. Tevens werkt het als intro voor "Süsses
Leid" op zich een prima nummer, maar ik vind dat hier de zanger een erg
zwakke indruk maakt.

"Krieg ist einde Dröge" is het laatste normale
nummer, wat mij teveel de rapmetal kant opgaat.
Als allerlaatste nummer is er "Hölle" .. een ‘fight’ song van de
Vienna Vikings. Ik weet bij God niet wat Stahlhammer met de vikingen te maken
hebben, maar als er op dit nummer gevochten moet worden, dan zal het een slap
zooitje zijn.

Enfin, leuke Rammstein-kloon, maar helaas missen ze net de
impact die een band als Rammstein nou net zo speciaal maakt.

Links : Stahlhammer
website