De eerste CD van Spitfire wordt met vertrouwen en elan uitgebracht, getuige de bijbehorende videoclip en professionele website. Het Antwerpse powertrio presenteert zich als grooverock band en dat dekt de lading uitstekend. Lekkere uptempo heavy rock met prima vocalen en een goed gevoel voor het schrijven van pakkende nummers. De band doet bij vlagen denken aan bands als Muse en Foo Fighters, maar ook cross-over en nu-metal is terug te horen in het bandgeluid.
De opener knalt er lekker in, maar blijft door de weinig verheffende zang een beetje in de middelmatigheid hangen. Gelukkig hebben we daarmee ook meteen het minste nummer van de CD gehad en wordt het niveau daarna een stuk hoger. In het tweede lied herstelt de band zich en de dynamiek in zowel muziek als vocalen doet het geluid goed. Het derde lied is het meest uptempo en hitgevoelig en zou zomaar een groter festivalpubliek aan kunnen spreken. In het vierde lied wordt de voet wat van het gaspedaal gehaald en komt de stevige kant van de band weer meer naar voren. Het vijfde en zesde lied leunen op een lome groove en doen door de rap-achtige vocalen denken aan Urban Dance Squad.
In het zevende lied One lonkt de band naar nu-metal, maar mist daarbij het maniakale van een band als Korn. Het achtste nummer is helaas een vuller, waarmee de band zich tekort doet. Het negende nummer maakt het weer goed en doet denken aan een band als Linkin Park. Het laatste lied eindigt met een fade-out, waarmee de band de CD op een passende manier afsluit.
Een prima CD van een band die we van de zomer nog wel tegen gaan komen op de festivals.
Score:
75/100
Label:
Eigen Beheer, 2017
Tracklisting:
- Kingpin
- I Need Help
- The Train
- Kill Me
- Newton
- Rough Enough
- One
- Control
- Voodoo Doll
- Lenny
Line-up:
- Rory – Vocalen, Gitaar
- Luca – Bas
- Barry – Drums
Links: