Tweede album voor het Franse Sordide, dat zich toelegt op het creëren van black metal. Van het trio valt vooral frontman Nehluj op, die we kennen van Ataraxie en Void Paradigm. Alle bandleden hebben een artiestennaam die begint met een ‘N’ en wie weet of dat toeval is of niet, mag mij dat altijd laten weten. Sordide betekent zoveel als “smerig” trouwens, in het Frans, logisch.
De black metal van dit trio is niet meteen wat ik zou benoemen als smerig. IJzig en penetrant, dat is het zeker, en ondanks de relatief primitieve sound is het ook bijzonder strak ingespeeld. Duidelijk muzikanten die van wanten weten in het ijskoude klimaat. Déhà, u wel bekend van vele projecten, stond in voor de mix en mastering, en deed een prima job. Sordide klinkt niet alleen strak en grimmig, er is duidelijk sprake van een realistisch (bijna live-)geluid. Rauw, op een heel organische manier. Deze plaat is netjes ingedeeld, variërend en fris (ik kan het niet anders benoemen). Een nummer als Révolte bijvoorbeeld, combineert oude thrashblack met constante dissonantie en Amerikaans aandoende gitaarlijnen (Krallice, Cobalt). Enerverend en grimmig.
Wie houdt van een gitaargeluid met veel massa, die moet hier ten stelligste van wegblijven. Wie aan de andere kant houdt van strakke, ijzige black met zowel hedendaagse technieken als oldschool cadansen, die geeft dit een beurt. Je begint met Révolte.
Score:
78/100
Label:
Avantgarde Music, 2016
Tracklisting:
- L’Incendiaire
- Révolte
- L’Ombre
- Trop tard
- Salis par la haine
- Fuir la lumière
- Sans regrets
Line-up:
- Nemri – Keel, Drums
- Nehluj – Keel, Gitaar
- Nebhen – Bas
Links: