Solarisis – Towards Extinction
In de Aardschok was deze demo van stadsgenoten Solarisis de demo
van de maand en grote man achter Solarisis (Gijs is eigenlijk Solarisis, maar
daarover meer) werd vergeleken met Dan Swäno. De vergelijking is het
gemakkelijkste te maken op het punt dat Gijs van Ouwerkerk de oprichter is van
Solarisis en lange tijd al het opname-, schrijf- en speelwerk in zijn eentje
heeft gedaan. De eerste twee releases van Solarisis waren de tapes "Ecliptica"
en "Illumination". Deze twee tapes en nummers op drie verschillende
verzamelwerkjes zorgde voor een contract bij Morbid Records voor de eerste full
length cd "Holland is made of Tofu".
Was Solarisis eerst nog een echte éénmansband, nu heeft Gijs in
de studio hulp gekregen van de muzikanten die hem live begeleiden. Maar alle
teksten en arrangementen zijn nog steeds van Gijs’ hand. Tegenwoordig zijn deze
heren niet alleen de live line-up, maar zijn ze allen ‘volwaardig’ Solarisis
lid:
-
Gijs van Ouwerkerk : Vocals & Bass
-
Joop Kartouw : Guitar
-
Bart de Zeeuw : Guitar
-
Robert Molenaar : Drums
-
Frank Klein Douwel : Keyboards
Na een aantal jaren is stilte is er dan sinds eind 2002 "Towards
Extinction" als warmmakertje voor een te verschijnen tweede full length cd "Of
Plague Proportions" waar nog geen label voor gevonden is (heren platenbazen, dit
is een kans!). Door de hoezen van "Holland is made of Tofu" en "Towards
Extinction" te vergelijken kun je de veranderingen in de muziek al lichtelijk
aanvoelen. Sierde op "Holland is made of Tofu" nog een wulpse Aziatische dame
met een dienblad vol hapjes de voorkant, nu staan de ruïnes van de vuurwerkramp
als een synoniem voor de wat hardere en brutere aanpak.
De koers van Solarisis is niet spectaculair veranderd, maar de
formule is wat harder geworden, stonden er nog erg veel toetsen op "Holland is
made of Tofu", nu is alleen de allerlaatste, instrumentale track opgesierd met
toetspartijen. Ook is er meer aandacht uitgegaan naar de vocalen, Gijs is
verantwoordelijk voor alle vocalen op de cd, grunt, scream en clean, en de extra
aandacht is er goed aan af te horen. De vocalen klinken mooi vol, duidelijk en
(waar van toepassing) zuiver.
"Towards Extinction" opent met "Farewell my Serpentine", "Why
Worship" en "Towards Extinction". Deze drie tracks zijn het meest kenmerkend
voor de stijl die Solarisis speelt, melodische deathmetal, maar dan wel goed
beukend en agressief, melodisch in melodische deathmetal doet vaak te rustige
dingen vermoeden, hier zeker. Ook het gebruik van elementen van andere
metalstijlen zorgen ervoor dat Solarisis niet echt te vergelijken is met andere
melodische deathmetalbands.
Als nummer 4 op de cd staat het nummer "Solar Metal", en dit is
de vreemde eend in de bijt. Dit nummer is meer mix melo-death en heavymetal,
waarin Gijs verhaalt over welke bands hem tot deze muziek gebracht hebben. Dit
is ook het enige nummer van de cd waarin Gijs clean zingt, en het gaat hem
goed af, de wat komische noot van het nummer komt door zijn zang mooi naar
voren.
Het laatste nummer "The Min Min Lights" is een kort
instrumentaal nummer, waarin de keyboards wel weer meespelen en meteen ook een
grote rol hebben. Mooie afsluiter van een erg goede cd.
Links: