Slash – Slash
Roadrunner Records, 2010
Als je jezelf een hardrock-/metalliefhebber noemt en van de gitarist Slash nog nooit gehoord hebt, heb je de de afgelopen twintig jaar onder een steen gelegen en mag je jezelf geen liefhebber van het genre noemen. Toen ik dat zo tegen mijn gezelschap zei werd er niet om gelachen. Feit blijft echter dat Guns ’n Roses en de gitarist-met-de-hoed een enorme, onuitwisbare indruk hebben achtergelaten op de muziekwereld. Dat Axl het tegenwoordig allemaal niet meer zo goed lijkt te begrijpen is dan ook jammer, al hebben we gelukkig Slash nog die eerst met Velvet Revolver een zeer geslaagd muzikaal project uit de grond stampte, om in 2010 eindelijk met een titelloos solo-debuut op de proppen te komen.
Slash heeft een behoorlijke resem gastmuzikanten op de been weten te krijgen. Het zijn er niet zo godsgeklaagd veel als bij Axl’s Chinese Democracy het geval was, maar met gastbijdragen van Izzy Stradlin, Duff McKagan and Steven Adler is, Axl uiteraard uitgezonderd, de gehele line-up van Appetite for Destruction voor het eerst in jaren weer op één plaat te horen. En met onder meer Ian Astbury, Ozzy Osbourne, Chris Cornell, Iggy Pop en Lemmy Kilmister hebben we ook achter de microfoon niet met de minsten te maken. Het is dan ook logisch dat de verwachtingen behoorlijk hoog gespannen waren voor dit album, en het onderstreept dan ook Slash’s kwaliteiten als songwriter en muzikant dat hij het voor elkaar heeft gekregen die verwachtingen dan ook ruimschoots in te lossen.
In het uur dat deze plaat duurt gebeurt er zoveel moois dat het waanzin zou zijn alle hoogtepunten op te noemen, maar tussen de veertien songs zit geen enkel zwak moment. Met Ghost heeft de plaat een perfecte opener gevonden waarop Astbury laat horen ook anno 2010 nog steeds in vorm te zijn. Een ander hoogtepunt is het door Fergie ingezongen Beautiful Dangerous, waarbij deze deerne laat horen als zangeres tot veel meer in staat te zijn dan wat ze bij het in vocaal opzicht voor haar misschien zelfs wat te beperkte Black Eyed Peas doet. De dame weet een behoorlijk indrukwekkende strot op te zetten en imponeert met twee vingers in de neus. Chris Cornell schittert als vanouds op Promise terwijl het bijna olijke Doctor Alibi met Lemmy achter de microfoon een beetje een vreemde (maar geslaagde) eend in de bijt is. Een laatste hoogtepunt wat ik nog uit wil lichten is het prachtige Saint Is a Sinner Too, met een ijzersterke Rocco DeLuca op zang.
Een centraal, warm en schitterend middelpunt van al dit prachtigs is het uit duizenden herkenbare gitaarwerk van Slash, al staat de gitarist gelukkig, zoals we dat van hem gewend zijn, meer in dienst van de muziek dan andersom. Dit album ademt van begin tot eind een uur lang kwaliteit en is met die zestig minuten eigenlijk nog veel en veel te kort. Een zeer indrukwekkend debuut wat ontegenzeggelijk smaakt naar meer. Veel meer.
Tracklisting:
- Ghost (feat. Ian Astbury)
- Crucify the Dead (feat. Ozzy Osbourne)
- Beautiful Dangerous (feat. Fergie)
- Back from Cali (feat. Myles Kennedy)
- Promise (feat. Chris Cornell)
- By the Sword (feat. Andrew Stockdale)
- Gotten (feat. Adam Levine)
- Doctor Alibi (feat. Lemmy Kilmister)
- Watch This (feat. Dave Grohl & Duff McKagan)
- I Hold On (feat. Kid Rock)
- Nothing to Say (feat. M. Shadows)
- Starlight (feat. Myles Kennedy)
- Saint Is a Sinner Too (feat. Rocco DeLuca)
- We’re All Gonna Die (feat. Iggy Pop)
Line-up:
- Slash – gitaar
- Chris Chaney – bas
- Josh Freese – drums
- Lenny Castro – percussie
Links: