Septic Mind – The True Call
Solitude Productions, 2011
Rusland houdt graag mijn doomverslaving in stand. De dealer: in de meeste gevallen Solitude Productions of één van de sublabels die deze verspreider van doom rijk is. Met Septic Mind was ik tot voor kort nog niet bekend. Ik kan na mijn eerste kennismaking concluderen dat ik Solitude Productions nog steeds niet op een slecht product heb kunnen betrappen.
Ik heb begrepen dat Septic Mind op dit derde werk een stuk minder op Esoteric is gaan lijken ten opzichte van vorig werk. Dat zal best, maar de eerste vergelijking die ik maak is toch wel met dit Britse gezelschap. En wel met de allereerste werken die ze uitbrachten. Dit komt door het op psychedelische wijze spelen met delay en reverb. Een zware basis van laaggestemde gitaren met daaroverheen een laag cleane, met effecten overladen melodielijnen.
The True Call opent met enkel dit soort melodielijnen om later over te gaan op de hierboven genoemde combinatie. De zang bestaat uit een diepe grunt, met in het eerste deel een overheersend en ziek effect, wat de vergelijking met de begindagen van Esoteric volledig rechtvaardigt. Dit effect is naar mijn idee wat te ver naar voren gezet, waardoor het storend wordt. Gelukkig wordt dit niet het hele nummer doorgezet.
Funeral doom met een vleugje sludge, beweert men zelf. De sludge-invloeden zijn grooveloos en amper terug te horen, maar Doomed to Sin heeft op zijn droogste momenten wel iets weg van de traagste werkjes van Unearthly Trance.
Planet is Sick is een fijne afsluiter. Septic Mind laat zien dat je zelfs in een extreem subgenre als funeral doom een afwisselende cd kan maken zonder dat de plaat fragmentarisch wordt. Geen absolute hoogvlieger, maar een prima funeral doom-werkje met een fijne, licht depressieve sfeer.
Tracklisting: 
- The True Call
- Doomed to Sin
- Planet is Sick
Line-up:
- Alexander Grigoryev – Gitaren
- Michael Nagiev – Vocalen, Basgitaar, Drums
Links: