Screaming Eyes – Greed
This Is Core! Music, 2011
Welkom bij de serie ’13-in-een-dozijn-metalcore’, aflevering 6460794. Aan de getrouwe kijkers van matig spul bied ik Greed, de eerste full-length van de Italiaanse band Screaming Eyes. Als ik de goede bronnen mag geloven begon de band in 2004 met het spelen van melodieuze death metal, maar ging na een luttele demo uiteen. In 2008 besloten ze op ctrl+f5 te duwen bij de halve line-up en gingen ze metalcore spelen. Als ik gewoon bruut de Still Breathing-EP uit 2010 negeer, heeft dat Greed tot gevolg.
Natuurlijk ga ik het concept van de reeks niet verstoren. Screaming Eyes is dat evenmin van plan. Met vrij slaapverwekkende en allesbehalve impressionante metalcore berooft de band ons van onze tijd. Na drie nummers begint het te dagen dat de vlieg op de muur verdomde interessant is. Zie ik daar nu enkele kleine putjes in het behang? Greed lijdt aan een erg bekend fenomeen: de geboden muziek zit wel degelijk ineen en heeft een nette productie meegekregen. Tien tracks, waarvan één instrumentaal nummer. Invloeden van Parkway Drive en Killswitch Engage.
Maar ho eens, volgens mij is dat al een miljoen miljard keer eerder gemaakt. Sorry, Wesley. Screaming Eyes weet het te flikken om nog minder te entertainen dan de gemiddelde aflevering van Big Brother, simpelweg door niets toe te voegen en nergens te verrassen. Noch in originaliteit, noch in sterk songmateriaal. Ik hoor het de stem van de gemiddelde blonde Eurosong-commentator al zeggen: ‘Italy, zero points’.
Tracklisting:
- Sentenced
- When I’ll Close My Eyes
- Pull the Trigger
- We Are
- My Reason, My Fire
- … and Nothing Else Shall Remain
- Cash-O-Crazy
- One Last Trip
- Moderns
- Dream Pt. 9
Line-up:
- Bruno Ficetto – vocalen
- Amedeo Galleano – gitaar
- Mattia Galliano – gitaar
- Fat – bas
- Mattia Brocchieri – drums
Links: