Sammale – Ikiharmaja (Evergrey)

Geschreven door op 07-05-2025 om 22:42.

Naast dat ik al dertig jaar een enorme metalliefhebber ben, ben ik ook stiekem altijd een behoorlijke sucker geweest voor geografie en alles wat daarmee samenhangt. Het extra mooie aan onze geliefde harde muziekstijl is dat het een genre is dat bijna overal ter wereld gespeeld wordt en waar de herkomst, taal en cultuur vaak weerklinkt in de muziek en de teksten. Of dat het zelfs een muzikale, kunstzinnige uiting is van diezelfde (minderheids-)cultuur. Togolose death, Siberische folk, Taiwanese black, het kan allemaal en het is toch bijzonder dat over bijna de hele wereld de taal van heavy muziek gesproken wordt en dit wordt vermengd met allerlei lokale invloeden. Het Finse Sammale bracht met zijn vorige werkstuk letterlijk een ode aan de Fins-Oegrische taalfamilie, die naast in Finland zijn oorsprong heeft in landen als Hongarije, Estland, Zweden en delen van Noordwest-Rusland. Ook dit nieuwe werkstuk Ikiharmaja (Evergrey) bouwt voort op die folklore.

Nog even een verdere introductie: Sammale is het geesteskind van Zannibal, die we ook kennen van (het geweldige, maar helaas gestopte) Marrasmieli en zijn andere eenmansproject Paisaunt. Dit Sammale brengt een breed pallet aan stijlen met als hoofdmoot melodieuze atmosferische black metal, maar dan vermengd en gecombineerd met Noordse folk, doom en flarden symfonie. Dit ondersteund door oud-Fins/Karelische gedichten en verhalen. Opener Vapauden Virsi (The Hymn of Freedom) begint als een akoestisch Empyrium, maar het stemmige intro mondt uiteindelijk uit in een riff die zo op Nemesis Divina van Satyricon had kunnen staan: een uitgesponnen melodielijn die lekker fel gespeeld wordt en meteen in je brein blijft hangen. Supervet! Halverwege het nummer komt de rust en beheersing er wat meer in en wordt de luisteraar getrakteerd op prachtige melodieën in een pagan jasje, inclusief epische toetsenpartijen.

Nog een opvallende track is Karjalan Kunnailla (At the Hills of Karelia). Dit betreft een traditioneel Karelische hymne uit 1902 en wordt door de bewoners van dit gebied zelfs gezien als het onofficiële volkslied. Zannibal heeft er een mooie heavy, doch tevens gevoelige versie van gemaakt met vocale ondersteuning van zanger Jesse Laatikainen. Slotakkoord Kaipuu (Longing) is met zijn prachtige opbouw ook het vermelden waard. Een akoestisch intro wordt opgevolgd door een relatief traag en stuwend ritme met een lekker aanwezige rol van de basgitaar en uiteraard weer die mooie melodielijnen die eroverheen gelegd zijn. De tweede helft van de track is dan weer meloblack gericht en waarbij je richting het slotstuk zowaar even de jaren ’90 ingesleurd wordt met de catchy symfonische toetsenpartijen.

Sammale brengt met dit Ikiharmaja (Evergrey) zijn meest metal-gerichte album tot nu toe uit, maar weet de harmonie tussen de muziek, de natuurlijke elementen en het Finse culturele erfgoed prachtig in stand te houden. En daarbij helpt natuurlijk ook het passende, stijlvolle handgemaakte artwork van Linda Piekäinen. Een heerlijk avontuurlijk en knap in elkaar stekend album om eens goed voor te gaan zitten.

Score:

84/100

Label:

Naturmacht Productions, 2025

Tracklisting:

  1. Vapauden Virsi (The Hymn of Freedom)
  2. Soitto Soi Suruisasti (Sorrowfully the Music Plays)
  3. Karjalan Kunnailla (At the Hills of Karelia)
  4. Ruska ja Ahdistus (Autumn and Anxiety)
  5. Kaipuu (Longing)

Line-up:

  • Zannibal – alles

Links: