Royal Republic – Save The Nation
Roadrunner Records, 2012
De Zweedse rocksensatie Royal Republic heeft tussen de vele optredens door tijd gevonden voor een opvolger van het erg succesvolle debuut We Are The Royal. Uiteraard vroeg ik me meteen af of Save The Nation ook zo verdomd aanstekelijk zou zijn. En ja, ook nu presenteert de band weer ruim een dozijn deuntjes die zich inkapselen onder je hersenpan! Maar er zijn ook enkele wezenlijke verschillen.
Laat ik beginnen door te stellen dat ik eigenlijk wat op twee gedachten hink bij deze release. De invloed van Danko Jones, één van mijn all-time favourites, is nog steeds erg groot, in die mate zelfs dat ik dit niet bij elk nummer afzonderlijk ga vermelden. Maar tekstueel is het allemaal wat braver, volwassener. Geen lollige teksten meer zoals in Underwear of Full Steam Spacemachine. Dat verlaagt ook meteen voor een groot stuk het seksgehalte dat het vorige album wel uitademde. Wat dan bij sommige nummers overblijft, doet me met momenten teveel denken aan iets Good Charlotte-achtigs om gezond te zijn! Luister maar eens naar het ontzettend radiovriendelijke Everybody Wants To Be An Astronaut en je weet wat ik bedoel. De meest gewaagde tekst op het album is waarschijnlijk het “woordgrapje” uit de matige single Addictive (I’m a dic(k), dic(k), dic(k), dic(k), dictive to you) en dat is toch echt maar vrij, wel, lullig.
Maar elke medaille heeft een keerzijde, en gezien ik die net heb aangehaald, wil ik toch ook de vele positieve punten toelichten. Enkele softe deuntjes terzijde gelaten, bevat Save The Nation nog genoeg explosiviteit om het “stoerdere” publiek te blijven boeien. Het titelnummer dat de plaat opent bijvoorbeeld. Ik zie de band daar al hun show mee aftrappen: Zanger Adam Grahn die opkomt met een luidspreker en zo het refrein inluidt, gevolgd door een kolkende moshpit voor het podium! Of de pure opzwepende punkrock van Punchdrunk Love, zalig! En bij elke song, zelfs bij de minder overtuigende, bewijst de band nummers te kunnen schrijven met duidelijke kop en staart. Een album vol hitgevoelig materiaal schrijven, je kan er als doorwinterde underground-adept wel je neus voor optrekken, maar het is een gave waar véél bands ongetwijfeld voor zouden tekenen.
Het leukste aan dit album en dan vooral aan de limited edition versie, is dat het pure venijn ‘m bij deze echt in de staart zit. Met achtereenvolgens Revolution, Vicious, I Don’t Wanna Go Out en het titelloze bonusnummer komt er opeens een Royal Republic on speed voorbij geraasd. Vooral laatstgenoemde track springt eruit: één minuut lang furieuze hardcore, alstublieft! Dit slotakkoord maakt dat mijn puntentelling duidelijk helt naar de voorkant van de medaille en dat ik nu alvast uitkijk naar welke kant de Zweedse rock prodigies op hun volgend album zullen uitgaan.
Tracklisting:
- Save The Nation
- You Ain’t Nobody (Till Somebody Hates You)
- Be My Baby
- Everybody Wants To Be An Astronaut
- Make Love Not War (If You Have To Make War – Be Sure To Make Time To Make Love In Between)
- Strangers Friends Lovers Strangers
- Addictive
- Molotov
- Punch Drunk Love
- Sailing Man
- Let Your Hair Down
- Revolution
- Vicious
- I Don’t Wanna Go Out
- Untitled
Line-up:
- Adam Grahn – Zang, Hitaar
- Hannes Irengård – Gitaar
- Jonas Almén – Bas
- Per Andreasson – Drums
Links: