Robert Plant and the Strange Sensation – The Mighty Rearranger
Soulfood, 2005
Led Zeppelin is nog altijd één van de grootste namen binnen de (hard)rockwereld. En terecht, want deze band heeft een enorme impact gemaakt op de muziek van tegenwoordig. Ik denk dat we dat allemaal donders goed weten, en ik denk ook dat we niet in hoeven te gaan op dit instituut.
Mooi. Nu we dat uit de weg hebben kunnen we ons volledig toespitsen op het onderwerp in kwestie, namelijk Robert Plant’s nieuwe soloplaat. Alhoewel, solo? Nou goed, Robert Plant met zijn Strange Sensation dan, om iedereen tevreden te houden. Laat duidelijk zijn dat ik een immens fan van ’s mans weergaloze stem en werk ben, zowel met Zep als solo, en dat er heel veel moet gebeuren wil ik een plaat van deze legende slecht vinden, maar The Mighty Rearranger weet mij hierin uitermate positief te verassen, zelfs.
De plaat gaat zeer sterk van start met het mooie Another Tribe, wat gedreven wordt door Plant’s stem, een akoestische gitaar en mooi Oosters keyboardwerk. Wat mij betreft had het niet mooier kunnen beginnen, en het is niet meer dan logisch dat Shining It All Around tegen zou vallen. Gelukkig is dit verassend genoeg niet het geval, en slaat dit nummer (zoals meer dat op deze plaat doen) een perfecte brug tussen oude glorie en de dag van vandaag. Freedom Fries begint heerlijk opgefokt met een prima riff en opzwepend percussiewerk, en houdt dit een kleine drie zinderende minuten vol. Tin Pan Valley is dan weer een heel stuk rustiger, en kabbelt min of meer voort zonder écht indruk te maken.
All The Kings Horses is mijn favoriet van het hele album; een prachtig luchtig, maar oh zo mooi nummer, gedragen door een subtiele gitaar en het bijna fragiele stemgeluid van Plant. Hoogtepunt! Na het wat middelmatige The Enchanter is het de beurt aan het lekker ouderwets rockende Takamba; een nummer wat het live zonder twijfel prima zou moeten doen, en heel erg aan ’s mans oude band doet denken. Dancing In Heaven is weliswaar mooi, maar voelt een beetje aan als “de verplichte radiohit,” en heeft flink wat tijd nodig om te wennen. Gelukkig maakt het op de muziek afgaand en aan flink wat percussiewerk onderhevige Somebody Knocking een hele hoop goed, evenals het bluesy Let The Four Winds Blow. Het machtige titelnummer en het psychedelische Brother Ray ronden dit album in stijl af.
The Mighty Rearranger is niets anders dan wat ik van Robert Plant verwacht had, alleen dan verassend veel beter. Het is een album waar iedere fan van ’s mans werk zonder twijfel van kan genieten, en het zou me niet eens verbazen als er hiermee nog nieuwe fans aangetrokken worden ook. Een prima prestatie, hoe dan ook, en het moet vreemd lopen wil dit album niet in mijn eindejaarslijstje opduiken!
Tracklist:
- Another Tribe
- Shine It All Around
- Freedom Fries
- Tin Pan Valley
- All The Kings Horses
- The Enchanter
- Takamba
- Dancing In Heaven
- Somebody Knocking
- Let The Four Winds Blow
- Mighty Rearranger
- Brother Ray
Line-up:
- Robert Plant – vocals, harmonica
- Justin Adams – guitar, bendir, tehardant, lap steel, bass
- Clive Deamer – drums, bendir
- Billy Fuller – bass
- John Baggot – keyboards, electonica, moog bass
- Skin Tyson – guitars, acoustic, lap steel
Links:
Robert Plant
Soulfood Music