Road To Ruin – Road To Ruin
Metal Heaven – 2007
Twee leden van de Zweedse band Lion’s Heart komen er gaandeweg achter dat niet alle gelegde muzikale eieren in het nestje passen. De drang naar een beetje traditionele ballad- en riff-georiënteerde hard rock komt niet tot zijn recht in het verband van de bovengenoemde band. Daarom besluiten ze om die muziek onder te brengen in een band, of is het een side-project, dat Roads To Ruin genoemd wordt en nu met een selftitled debuutalbum op de proppen komt.
Dat men tot een origineel stuk muziek komt, ga ik hier niet beweren. De gehele tijd is het wel bekende “waar heb ik dat meer gehoord” gevoel in hoofd en onderbuik aanwezig. Dat Lars Chriss en Sampo Axelsson dit leuk vinden om te spelen kan ik me heel goed voorstellen. Leuk om te luisteren is het ook nog wel, maar een creatieve uitspatting is het geenszins helaas.
Muzikaal heeft Roads To Ruin flink wat in zijn mars. Bovendien is er goed gecomponeerd en geproduceerd. De vocalen en gitaren zijn zo her en der om van te smullen. Toch komt het bij mij niet helemaal aan. Het tempo zakt regelmatig naar een bedenkelijk niveau en de slepende meedein stukken zijn te lang. De vocalen lijken soms wat los te staan van de rest van de muziek, later lees ik ook dat de zanger alles apart en los van de rest van de band in eigen studio heeft ingezongen en ik heb toch echt het idee dat dit af en toe aan de muziek te horen is. Ik zwiep graag nog met de paar haren die ik heb door de lucht, maar helaas voor mij zijn er op deze cd te weinig momenten om dat vol vuur te doen.
Bij de eerste tonen denk ik even aan Vangelis, maar dat is snel weer weg. Rainbow, Whitesnake, Thin Lizzy, Deep Purple en Led Zeppelin worden als inspiratiebron genoemd en in die lijn moet je het ook echt zoeken en vooral dan in de lijn van Rainbow heb ik het idee. Waarom je dan de band vernoemt naar een bekend nummer van de Ramones is mij overigens wel een raadsel. Voor de liefhebber van het klassiek georiënteerde hardrock werk waarschijnlijk wel een smakelijk hapje. Het ouderwetse hammond-achtige geluid komt ook zo nu en dan uit het keyboard suizen. Gewoon maar eens luisteren dit. Ik vind het in ieder geval een middelmaatje.
Tracklist:
- The Only One
- Pale Rider
- Face Of An Angel
- Pleasure And Pain
- For Your Soul
- Walk The Line
- Thorn In My Side
- Crawling
- Until I See The Sun
Line-up:
- Matti Alfonzetti – Vocals
- Sampo Axelsson – Bass/Keyboards
- Thomas Broman – Drums
- Lars Chriss – Guitars
Links: