Riotgod – Driven Rise
Metalville 2014
Voor me ligt alweer het derde album, Driven Rise, van Riotgod, een rockband uit New Jersey.
Het leuke aan de band is dat zij niet echt verveelt! De nummers verschillen nogal van elkaar in zowel tempo als muziekstijl. Overigens is er daardoor van ontwikkeling ten opzichte van de voorgaande cd’s (Riotgod (2010) en Invisible Empire (2011) ) weinig nieuws te ontdekken. Een stevige stamppot van stoner-/space- en hardrock, waardoor deze band niet in een hokje te plaatsen valt en dat maakt het recenseren er niet makkelijker op.
Riotgod is opgericht in 2007 door Bob Pantella (drums) en Jim Baglino (bas) beiden ex-Monster Magnet. De enige verandering die de band de afgelopen jaren heeft ondergaan is de komst van bassist Erik Boe na het vertrek (eind 2011) van Joe Baglino, maar dit heeft geen invloed gehad op de muziekstijl. De band blinkt niet uit in supersnelle gitaarsolo’s, maar daar lenen de nummers zich ook niet echt voor, deze band moet het vooral hebben van het donkerbruine, massale geluid en live waarmaken zoals het in de studio is opgenomen!
Sommige tracks (Driven Rise en Sidewinder) doen denken aan de stijl en het bombastische spacerockgeluid van Hawkwind, terwijl de stem en stijl van zanger Mark Sunshine wel weer erg veel lijkt op die van James Hetfield.
De composities zijn duidelijk beïnvloed door de mannen van Budgie (luister maar eens naar de openingsriff van They don’t Know, die ook van invloed is geweest voor Metallica.
Duidelijk hoorbaar is dat de band dit album met zorg heeft opgenomen en geproduceerd, en dat er voor een goed lopende trackvolgorde is gekozen. Bovendien is de hier en daar gedubbelde zang uitstekend, zelfs beter verzorgd als op voorgaande albums.
Na de dampende opener Driven Rise en het daarop aansluitende voortreffelijke They Don’t Know volgt het enigszins treurige Grenade and Pin om weer afgewisseld te worden met het stuwende Prime Moment. Vrijwel alle nummers zijn de moeite van het beluisteren waard, al zijn Positronic en Melisandre minder sterke songs op dit tien tracks vullende album.
Daar tegenover staat Davos, een nummer met een punk randje, wat live voor een kolkende massa zal gaan zorgen.
Het album wordt afsloten met het subtiel geschreven Beg For Power. Een goeie ballade die je geneigd bent een paar keer achtereen te luisteren, omdat deze best wel wat langer had mogen duren.
Al met al valt dit album goed te pruimen, je verveelt je niet maar zoals eerder gezegd is er geen vernieuwing te ontdekken en ligt het in lijn met de vorige albums. Jammer? Welnee joh, liefhebbers gaan toch wel uit hun potje.
Tracklisting:
- Driven Rise
- They Don’t Know
- Grenade and Pin
- Sidewinder
- Prime Moment
- Positronic
- Davos
- Melisandre
- You’re My Waste of Time
- Beg For Power
Line-up:
- Bob Pantella – Drums
- Garrett Sweeny – Gitaar
- Erik Boe – Bas
- Sunshine – Zang
Links: