Regarde Les Hommes Tomber – Ascension

Regarde Les Hommes Tomber – wat een bandnaam – is een relatief nieuwere eend in de blackmetalvijver. De band bracht in 2013 het eerste album uit via Les Acteurs De L’Hombre en vanaf dan ging het hard. Veel shows, ook op grotere festivals, hebben de Fransen volledig op de kaart gezet. Vandaar dat Season Of Mist de band heeft opgepikt. Met Ascension krijgen we de derde langspeler te horen. Black metal van zijn puurste soort. Niet de extreem, snelle, brute maar de eerder tragere, beklijvende variant. Een variant die goed uitgedacht is qua songstructuur, die voorzien is van lang uitgesponnen riffs, riffs met verschillende lagen, zanglijnen in multipele niveaus. Ik beluisterde recent nog hun vorige werk Exile, een album waarvan ik vooral het erg sterke A Sheep Among Wolves onthouden heb. Meestal is het zo dat wanneer je je weg goed gevonden hebt als band, je logischer wijze ook gewoon verder in die richting wandelt. Ik ben benieuwd wat deze Franse broeders nu voor ons afgeleverd hebben.

Na de intro, L’Ascension, hoor je direct waar het naartoe gaat. En dat is eigenlijk heel eenvoudig, de band blijft op het uitgekozen pad. Het pad wat reeds in het verleden werd  bewandeld. Het valt ook meteen op dat de productie duidelijk krachtiger is en meer punch heeft in vergelijking met de vorige plaat. De bas ligt er wat meer bovenop en volgt nu wel dan weer niet de gitaarlijnen: sterk! Dit alles hoor je direct in de erg goede opener, A New Order. Ook de zang van TC zit er weer erg goed tussen, hij lijkt als een volleerd dribbelaar tussen de verschillende melodielijnen zijn ding te kunnen doen.

En zo vallen we verder, zo struikelen we in het daaropvolgende The Renegade Son. Weer zo’n puik nummer, mooi uitgedacht en sterk uitgevoerd die interactie tussen de ritmegitaarsectie en de dragende drum- en bassectie. Moddervette break ook. En zo duikelen we van de ene verbazing in de andere op deze plaat. Zowel muzikaal als vocaal wordt er hier een erg hoog niveau gehaald. Diep verborgen hoor ik ergens op The Crowning een verstopte fluisterparij die vervolgens weer vakkundig overgenomen wordt in een intens screamthema. Het zompige begin van Stellar Cross laat je direct in het moeras verzuipen: tot ver boven de knieën zit je in de drek. Geen tijd om alles stuntelig, struikelend af te vegen, gewoon doorgaan. La Tentation is een spookachtig, beklijvend instrumentaal nummer dat de perfecte brug maakt naar het afsluitende nummer van de plaat, het ietwat monotoner, dreunende Au Bord Du Gouffre. Heerlijk hier die hogere screams!

Moddervet antwoord op Exile van deze Franse blackmetalhelden! Val, sta op en wandel verder op het duistere, donkere pad zou ik zeggen!

Score:

90/100

Label:

Season Of Mist, 2020

Tracklisting:

  1. L’Ascension
  2. A New Order
  3. The Renegade Son
  4. The Crowning
  5. Stellar Cross
  6. La Tentation
  7. Au Bord Du Gouffre

Line-up:

  • TC – zang
  • JJS – gitaar
  • AM – gitaar
  • AB – bas
  • RR – drum

Links: