Brabant en Rotterdam zijn al geruime tijd een broedplaats voor nieuw talent. De laatste jaren lijkt dat zeker te gelden voor bands die actief zijn op het snijvlak van hardcore en (moderne) metal. Neem nu Reformist: een viertal vrij jonge muzikanten uit de regio Rotterdam en Brabant, die in de vorm van Voyages hun debuut presenteren.
Op deze plaat serveert de band een moderne mix van metalcore en djent, en dat doet Reformist niet bepaald onverdienstelijk. Sterker nog, er wordt op behoorlijk hoog niveau gemusiceerd en dat gebeurt bovendien met een hoorbaar spelplezier. Dat blijkt gelijk al uit opener Refraction, een nummer dat vrij intens begint, maar waarbij wel meer gebeurt dan alleen standaard beukwerk. Zo doemt er een vrij massief klinkend refrein op en weet de band een melodieuze gitaarpartij in het nummer te verweven, wat het geheel net wat meer ademruimte geeft. Het hoeft niet altijd alleen maar boosheid te zijn.
Dat is ook wel de kracht van Reformist. De band kan knalharde nummers schrijven, maar er gebeurt genoeg om het muzikaal interessant te houden. Het is hoorbaar dat er veel tijd en aandacht in de nummers is gestoken, getuige de vele details die in de tracks terug te vinden is. Neem bijvoorbeeld The Rift, waar de band moeiteloos meerdere sferen weet op te roepen, door verschillende lijnen door elkaar te spelen. Daarbij krijgt deze song een teringbrute climax met daaronder een heel vette, groovende baslijn. Een hoogtepunt op deze plaat. Ook de overgangen binnen de nummers zijn opvallend sterk en bijzonder goed geplaatst. Het getuigt van een niveau van songwriting dat je niet bij elke metalcoreband tegenkomt. Het zijn dit soort momenten waarmee Reformist zich onderscheidt van andere metalcorebands.
Hoewel de band in de basis behoorlijk bruut en bij vlagen flink opgefokt klinkt, is het niet zo dat het geheel zwaarmoedig overkomt. Wat heet, de productie van Voyages klinkt heel open en organisch. Dankzij subtiele, links en rechts wegschietende geluiden wordt de nodige sfeer gecreëerd, wat het geheel een zweem van optimisme meegeeft. De productie is sowieso echt heel loepzuiver en dik. Regelmatig zijn er dubbele gitaarpartijen te horen die het geheel volsmeren en net daardoor klinken de gitaren ook als een massieve muur. De drums vallen lekker in de muziek, zonder te overheersen. Datzelfde geldt ook voor de zang: alles blijft helder en gedetailleerd.
Reformist heeft hier een plaat neergepend om trots op te zijn. Fans van bands als Invent Animate, Currents en The Plot In You moeten deze plaat ook goed kunnen waarderen. Zijn er nog zaken om op te zeiken? Een beetje dan. Hoewel het technisch vernuft van de band buiten kijf staat heb ik het gevoel dat Reformist nog wat meer een eigen geluid kan ontwikkelen. Daarbij helpt het ook als de band net wat meer hooks en herkenbare stukken verwerkt in de muziek. Dat lukt soms heel goed, zoals op Don’t Even Try, maar soms wil het niet helemaal beklijven. Maar dat dit een talentvolle band is staat buiten kijf.
Reformist gaf op één juni zijn releaseparty in The Next in 013. Dat is alvast een mooi ijkpunt waar de band verder op kan bouwen en waarmee men hopelijk kansen krijgt in het live circuit. Ik blijf deze mannen volgen!
Score:
78/100
Label:
Eigen Beheer, 2025
Tracklisting:
- Refraction
- The Crown (ft. Youri Yetgin en Alan Grnja)
- Voyages
- The Rift (ft. Georg Mulle)
- Don’t Even Try
- The Arrival
- Reanimate
- Collapse (ft. Daan Nieboer)
- Escape Artist
- Equinox (ft. Josh Muncke)
Line-up:
- Freek Kruijswijk – Zang
- Matthijs van den Hoven – Gitaar
- Mark van Gils – Gitaar
- Jeffrey Vermeulen – Drums
Links: