Volgers van de mixed martial arts kennen Rear Naked Choke als een gevreesde submissietechniek. Je neemt de nek van je tegenstander in een soort nekklem en drukt die net zo lang dicht totdat die het niet meer trekt en ‘uittapt’. Het debuut van deze Texanen doet vermoeden dat ze er zo al enkele teveel om de hals gekregen hebben.
Wie haalt het immers in zijn hoofd om twee teloorgegane hypes uit de jaren tachtig en negentig te kruisbestuiven? Op Rear Naked Choke gaat het om respectievelijk sleazy glamrock en laaghangende kruis numetal. De rappende en scanderende stoerdoenerij met kwaaie uitroepingen en verwijfde refreinen zijn verschrikkelijk. Toonvast is de zang gelukkig nog wel, maar het blijft numetal en glamrock en is dus per definitie irritant.
Die rodekakencombinatie zet zich door in de balladeske baslijntjes en blote-buik-onder-wapperend-hemd psalms. Juist wanneer de riffs eens geen afzakkende broekritmes monotoniseren wil er eens een swingende beukgroove in de gitaren zitten. Nothing To Me is er zo eentje. Hoe fout ze ook zijn, de rollende glamrockriffs en tetteke ruisende solo’s zijn ongetwijfeld heerlijk schuldgevoelvoedsel voor snoepers met een guilty pleasure.
Diezelfde snoepers krijgen er nog een pathospaté aan bovenop. In Red, White & Texas is de hybride bereikt. Daar strelen de glamrocksolo’s de tepelhoven terwijl een hiphopmaat het ritme dicteert. Misschien moeten we het vergelijken met Latijn. Middelbare scholen blijven onze kinderen die dode taal aanleren. Diezelfde angst om in te zien dat iets gedateerd is, is de enige reden die we kunnen bedenken waarom er mensen zijn die zich vastklampen aan deze twee dode genres. Opkopers van grote metalfestivals doen dat trouwens ook. In de nekklem ermee!
Score:
38/100
Label:
Sliptrick Records, 2018
Tracklisting:
- I Will Rise
- War Drum
- Shine
- Suicide Betsy
- Mike’s Song
- Nothing To Me
- A Toast To Dime
- Seks With A Psycho
- Red, White & Texas
- Better Man
Line-up:
- Mick Taylor – Vocalen
- Chris Summers – Gitaar
- Joshua Finch – Gitaar
- Paul Kidd – Drums
- Don Bruton – Basgitaar
Links: