Raven – All For One (heruitgave)

Raven leerde ik in 1983 als veertienjarige snotneus kennen via Metal Battle, een NWOBHM-verzamel-lp van RoadRunner. Ze leverden daarvoor het openingsnummer, Mind Over Metal. Andere bands op die Metal Battle lp waren Anvil, Tank, Venom, Mercyful Fate, Satan… Vrij zware kost dus voor iemand die tot dan toe niet veel verder was geraakt dan Status Quo en Kiss. Met als muziekbronnen Toppop met Ad Visser en de Joepie. Zo zat de wereld toen nog in elkaar.

Dat nummer Mind Over Metal stond op de originele All For One lp uit hetzelfde jaar als die verzamelaar. En vooral dat nummer bleef door mijn hoofd spoken. De agressieve wildheid van dat nummer, het snerpende, de solo, en vooral het hele typische stemgeluid van zanger John Gallagher vond ik meer dan speciaal.

Vaak wordt gedacht dat dit het debuut van een jonge groep was. Niet waar hoor. Het trio, bestaande uit de broers John (vocalen en bas) en Mark (gitaar) Gallagher en toenmalige drummer Paul Bowden werd namelijk al in 1974 opgericht. En dan denk je al snel aan een glamrockband of classic rock band, maar zij gingen voor een eigen sound, de ‘athlectic rock’. Athletic Rock is trouwens een nummer op dit album. De ingrediënten: een punky gitaarklank (tja, Brits, midden jaren 70, wat wil je), snelle riffs, een drummer in hockey-outfit, een gevoel voor melodie en natuurlijk die onmiskenbare superhoge vocale uithalen van John Gallagher.

In de loop van de hoogdagen van de NWOBHM evolueren ze verder waardoor ze hier en daar wel tot de peetvaders van thrash- en speedmetal worden gerekend. Wiped Out uit 1982 en deze All For One uit 1983 (toen al met nieuwe drummer Rob Hunter) vormen hun hoogtepunt. Een label- en stijlwissel zorgt er nadien voor dat ze nooit echt “major” geworden zijn. Aanmodderen is misschien een harde term maar het lukte toch niet meer gedurende een jaar of 20. Gezondheidsproblemen bij Mark Gallagher deden er ook geen goed aan.

Dan komt er toch een soort comeback met een vrij geslaagd album Walk through Fire in 2009. Met nu dus een heruitgave van het illustere All For One. Een opmerkelijk feit: die lp werd in 1983 geproduceerd door Michael Wagener, maar ook Udo Dirkschneider van Accept. Meer zelfs: Udo verzorgt ook backing vocals op 2 nummers die niet op de originele plaat stonden, maar wel op een afzonderlijke single Break the Chain. Om nu ook op deze heruitgave te belanden.
Voeg daar een liveregistratie van Mind Over Metal aan toe, en een tot nu toe onuitgegeven nummer, The Power And The Glory. Daardoor krijg je maar liefst 15 nummers en ruim 61 minuten op deze classic. Tof!

Originele opnames werden voor deze heruitgave geremastered waardoor de nummers nu nog beter tot hun recht moeten komen. Maar het blijft natuurlijk origineel afkomstig uit de vroege jaren 80. Nochtans hadden de heren in 1983 al extra aandacht besteed aan een hogere geluidskwaliteit in vergelijking met voorgangers Rock Until You Drop en Wiped Out. Maar ook meer focus gelegd op kracht, minder op pure snelheid.

Klopt dat ook? Feitelijk wel. Opener Take Control toont duidelijk de invloed van producerduo Wagener/Dirkschneider en had zeker gepast op een Accept-album: vuistjes in de lucht en ritmisch de bonkende drum volgen. Sledgehammer zou je zelfs groovy kunnen noemen … mocht John er vocaal niet iets anders van maken. Titelnummer All For One start met een AC/DC intro, heeft een Accept-refrein en mixt dat met thrashy tussenstukken … en zelfs een paar noten Marseillaise. Ondertussen is ook het eerder vermelde Mind Over Metal al gepasseerd.

Wordt het dan eigenlijk nog echt heavy? Zeker. Op het snelle riffmonster Hung, Drawn And Quartered bijvoorbeeld. Maar niet melodieloos (op het chaotische einde na)!

Laat me het ook nog even hebben over een paar van die vijf extra nummers waar ik al naar verwees. Zijn die de moeite? Wel, eerlijk gezegd krijg ik vliegende tandpijn van de Steppenwolf cover Born To Be Wild waar John en Udo samen de zang waarnemen. Euh, excuseer … zang??? Nou nou, muzikaal blijft het vrij trouw aan het origineel maar het geschreeuw is een njet voor mij.
Inquisitor klinkt al een heel stuk beter: rauw, agressief, venijnige gitaar, hoekig … echte thrash. The Power And The Glory (nee, nee, niet dat van Twisted Sister of zo) dendert ook best lekker weg. Afsluiten gebeurt met een wilde live versie van het zo al wilde Mind Over Metal. Best indrukwekkend om te horen dat John die hoge uithalen ook live uit zijn strot kreeg. Maar het is een van mijn dada’s: live slaagt de combinatie van bas en 1 gitaar er niet in dezelfde sound op te bouwen als de traditionele combinatie van bas, ritmegitaar en sologitaar.

Deze heruitgave van All For One is een leuke flashback voor wie het betere, oudere Raven-werk niet kent. Minder thrashy en meer NWOBHM dan ik vooraf had verwacht.

Label:

High Roller Records, 2021

Tracklisting:

  1. Take Control
  2. Mind Over Metal
  3. Sledgehammer Rock
  4. All for One
  5. Run Silent Run Deep
  6. Hung Drawn and Quartered
  7. Break The Chain
  8. Take it Away
  9. Seek and Destroy
  10. Athletic Rock
  11. Born to Be Wild
  12. Inquisitor
  13. Ballad of Marshall Stack
  14. The Power and the Glory
  15. Mind Over Metal (Live 1983)

Line-up:

  • John Gallagher – Vocalen en bas
  • Mark Gallagher – Gitaar
  • Rob Hunter – Drums

Links: