Psychonaut 4 – Neurasthenia

Ik liet me de laatste tijd een beetje denigrerend uit over de meeste depressieve black/rockplaten die verschenen, dus zie ik het als mijn plicht om het genre wat “credibiliteit” terug te geven door middel van mijn eigen inbreng. Afbreken is makkelijk, iets in de plaats brengen is een stuk moeilijker. Ik ben geen anarchist, dus hier is jullie alternatief.

Psychonaut 4, een Georgische band, doet het behoorlijk goed in het depressieve genre. Post-suicidal black metal noemen ze zichzelf, iets wat mij zeer vreemd lijkt (hoe kun je na een zelfmoord… nevermind). De meest pijnlijke klanken doen denken aan Silencer, de cynische swingmomenten aan Lifelover. Over het algemeen genomen zijn het vooral deprirock nummers met een distorted metalgitaar en hysterische vocalen, maar hier en daar krijg je een I/II/II-Shining-vibe te horen die verder gaat dan de aangeboden Apati. Het is absoluut heen hoogvlieger, maar gezien de afbraakwerken in het subgenre, dat zichzelf volledig laat uithollen door paniekerige puistenkoppen die niet eens weten wat een existentiële crisis is, wil ik jullie deze subtopper niet onthouden. Dit gaat namelijk net iets verder dan romantische tragedie of veralgemeende menstruatiepijnen.

Label:neurasthenia

Talheim Records, 2016

Tracklist:

  1. Prologue
  2. Death Is a Form of Art
  3. Sweet Decadance
  4. Total Leaning to Madness
  5. Bad t.RIP
  6. Song Written in Paris
  7. Sleeping Pills Suck
  8. Hangover
  9. Too Late to Call an Ambulance
  10. Thoughts of Death

Line-Up:

  • Glixxx – Gitaar
  • Drifter – Gitaar
  • Graf von Baphomet – Keel
  • Nepho – Drums
  • S.D. Ramirez – Gitaar
  • Alex Menabde – Bas

Links:

Score: 73/100