Power Symphony – Futurepast
(Evillot Records – 2002)
Het Italiaanse Power Symphony heeft al twee hele aardige albums op haar naam staan
(respectievelijk Evillot, 1999 en Lightbringer, 2000). De band, onder leiding van
zangeres/songwriter Michela D’Orlando en gitarist Marco Cecconi, speelt aanstekelijke
neo-klassieke power-metal, met hier en daar wat doom- en folk-invloeden. Nu, drie jaar
na Lightbringer is er dus Futurepast, een half uur durende EP met vijf tracks.
Het eerste nummer, Nine Moons, is al meteen erg sterk en bevat alle handelsmerken van
Power Symphony. Cecconi kan een aardig potje gitaar spelen, en de voor mij onbekende
drummer en bassist zorgen voor een solide basis. Regelmatig klinkt de muziek erg
Duits en ouderwets, en dat is een verademing in een tijd waarin veel
(voornamelijk Italiaanse) bands niets anders doen dan een Rhapsody kopiëren.
Power Symphony daarentegen klinkt vaak als een oude Helloween of Scanner. Precies
daar, echter, wringt de schoen ietwat. De productie ontstijgt helaas zelden de kwaliteit
van een goedkope demo. Het geluid (notabene door veteraan Joey Vera verzorgt) klinkt
te vaak leeg en de zang daardoor, tragisch genoeg, amateuristisch (terwijl
Michela D’Orlando zeker geen slechte zangeres is!!). Ik zelf van mening ben dat dit
moois (want het materiaal is absoluut sterk) met een vol-vet, eigentijds geluid veel
beter uit de verf had gekomen.
Goed, de schamele minpunten daargelaten, herbergt dit schijfje veel moois voor de
liefhebber (waaronder ik mijzelf toch ook schaar). Wat te zeggen van het emotionele
Mother Moon, of de schitterende adaptie van Manowar’s Blood of My Enemies? Of het
uitgebreide multimedia gedeelte, met o.a. de clip van The Way of the Sword (van Lightbringer)
en veel foto’s? Ergo: eens te meer een mooi schijfje voor de power-metal fanaat!!
Tracklist:
1 Nine Moons
2 Infinite Machine
3 Blood of My Enemies
4 Army of Saints
5 Mother Moon