Pagan Blood – Lords of the Seas
Le Crépuscule du Soir Productions, 2013
Julien van Pagan Blood is geen onbekende binnen de Franse scene waar men nogal graag eens een extreem extreem rechtse uitspraak doet. Op Pagan Blood merk ik daar eigenlijk niets van. Niet dat dit per se zou resulteren in een negatieve score trouwens, Wagner maakte ook schitterende werken die niet minder geniaal klinken omdat hij een bepaalde overtuiging had. Dit is het tweede album van Pagan Blood, vier jaar na The Last Empire.
De computerdrum was te verwachten, waardoor er meteen nog maar eens een pak potentiële luisteraars afvallen. Het valt in vergelijking tot vele andere eenmans-pagan-blackmetalbands al bij al nog goed mee. Dat komt vooral omdat het gitaarwerk de hoofdrol opeist en zeer verantwoord klinkt. Grimmig en pagan pur sang, Pagan Blood schuwt geenszins de rauwe viking-blackmetal uit Noorwegen (Bathory) om zijn muziek wat gladder te maken. Voor mij prima, het klinkt zoals gezegd allemaal genrefähig. Soms wat bescheiden qua complexiteit, dat wel.
Een solide plaat die binnen de verwachtingen valt. Nergens overgaar en nergens zodanig primitief. Pretentieloos dus, en dat voor een Fransman. Waar gaan we dat schrijven…
Tracklisting:
- Nordic Fury (Lords of the Seas Part.1)
- Wind of Eternity
- Wotan’s Will
- Guardian of Fate
- Lost Northern Island (Lords of the Seas Part.2)
- Helluland
- The Ride to Valhalla
Line-up:
- Julien
Links: