De band Paceshifters timmert ondanks de betrekkelijk jonge leeftijd van de bandleden alweer negen jaar aan de weg. En in die negen jaren hebben de heren al een indrukwekkend CV opgebouwd met daarop onder andere een split, opgenomen met Supersuckers, het voorprogramma verzorgd voor Deep Purple, opgetreden op Pinkpop, Zwarte Cross en SXSW.
Daarnaast is Waiting To Derail alweer het vierde album van dit trio. Waar de band op het debuut nog een kruising van garage rock en punk laat horen, is het geluid op latere albums steeds meer richting de alternatieve rock getransformeerd, waarin de invloed van met name Nirvana overduidelijk is.
Daarmee is dan ook gelijk het grootste kritiekpunt van dit album aangestipt. De band mist een eigen geluid. De energieke wijze waarop de heren, onder leiding van producer Chris Smith, hun muziek hebben weten vast te leggen, maakt daarentegen veel goed. Op Waiting To Derail staan elf alternatieve rocknummers die tezamen 38 minuten klokken. Geen uitgebreide solo’s, geen overbodige intro’s en modulaties. De kracht van de band zit erin dat er snel tot de kern van de nummers gekomen wordt. Ook speelt de band meer dan in het verleden met dynamiek in de nummers, wat de afwisseling ten goed komt.
Met Waiting To Derail voegen de heren van Paceshifters weer een prima album aan hun CV toe. Op 23 maart begint de clubtour langs de Nederlandse podia om de release van dit album te vieren.
Score:
70/100
Label:
Goomah Music, 2017
Tracklisting:
- Dead Eyes
- Stranger
- Unfolded Pieces
- My Getaway
- Someday
- Yearning Desire
- Draw a Blank
- Adore
- Cut N Run
- Exhausted
- Boundaries
Line-up:
- Seb Dokman – Gitaar, Vocalen
- Paul Dokman – Bas, Vocalen
- Jesper Albers – Drums, Vocalen
Links: