Paara – Riiti

Tweede album van het Finse Paara, een blackmetalband bestaande uit mindere goden van bands die hier en daar misschien een lichtje doen branden. Paara schuwt echter het licht, dus dat komt goed uit. Deze band is later dit jaar te zien in het voorprogramma van Necrophobic, daarom nam ik de plaat eens ter hand.

Een goede zaak dat er clusterwoorden bestaan om invloeden te benoemen, anders was je morgen nog bezig met het lezen van deze review. Paara is een bakje vol namelijk, wanneer het gaat over invloeden en stijlen. Met nummers die gemiddeld tien minuten duren, dwalen de heren en dame rond in een bos vol cleane pagan Moonsorrow op een laag tempo, met naar Shining neigende doom/black en old school black metal. Naast de cleane zang en screams is er plaats in de line-up voor zangeres Natalie Koskinen (Shape Of Despair), wat nog meer bijdraagt tot de doom-beladenheid. Anderzijds breekt zo nu en dan de hel los na een lange en epische opbouw, black die getuigt van uiterst sterke oude Satyricon en Emperor-verering. Persoonlijk ben ik van beide zijden (Finse doom en Noorse black) grote fan, ik vraag me alleen af wat ze met altijd met elkaar te maken hebben. De slopende melancholie enerzijds, de koude furie anderzijds, het is niet altijd evident. Wanneer beide zijden fuseren, krijg je een moeilijke mengvorm die tijd nodig heeft om in te werken. Het is geen post-black, het is geen doom/black, het is iets anders. Ik ben dan ook vooral benieuwd naar de live performance voor meer duiding. En dat zwarte gitaarwerk, dat mag voor mijn part zwaar in de verf gezet worden, het is namelijk niet minder dan fantastisch. Favoriete nummer: Hurmeen Hauta (pakkend gitaarwerk!). Heerlijk trouwens, dat Fins!

Score:

83/100

Label:

ViciSolum Productions, 2018

Tracklisting:

  1. Viimeinen virta
  2. Hurmeen hauta
  3. Suon sydän
  4. Kuiskaus pimeästä

Line-up:

  • Trangoth – Bas
  • Waara – Drums, Percussie
  • Zvartus – Gitaar, Kelen
  • Hahtezan – Keel
  • Helmouth – Keel
  • Lempo – Gitaar

Links: